De vrolyke zanggodinnen, of Mengelwerk van vernuft

[p. 166]

362. De Pleiter.

Myn regt is al zoo klaar als 't middaglicht kan wezen,
En elk heeft my gezegd dat ik niets had te vrezen.
Nu is myn Advokaat van gantsch verdraaiden zin.
Ik vrees hy moet niet, maar hy wil 't my doen verliezen:

Een man, die knoopen vindt in biezen,

Brengt die daar zelf vrywillig in.