De vrolyke zanggodinnen, of Mengelwerk van vernuft

268. De deugdzaame Dogter.

'k Zag in myn buurt een' man, byna van rouw bezweken;
De dood ontrukte hem een kind van zeven weken.

'k Zei, goede Buurman, wees te vreên:

De drift van droefheid zal verkouwen;

Gy mist 'er maar van vyven een,

En hebt 'er immers vier, die huwbaar zyn, behouwen.
Och! zei hy, lieve Vriend, 't is al te zwaar een stoot:
Van al myn Dogters is de deugdelyke dood.