De vrolyke zanggodinnen, of Mengelwerk van vernuft

251. Oorzaken van een' genoeglyken Ouderdom.

Ik vroeg een' ouden Boer hoe hy, zyn lange leven,
Zo wel gedaan, zoo frisch, zoo lustig was gebleven?
Dit, zei hy, is de weg, dien ik ben ingegaan:
Al waar ik zitten kon, daar heb ik meest gestaan.

Ik trouwde op myne dagen.

'k Werd spoedig Weduwnaar, myn Heer;

En schuwde voorts de plagen.

Ik trouwde nimmer weer.