De vrolyke zanggodinnen, of Mengelwerk van vernuft

232. Onzigthare Hoornen.

Waar zyn die hoornen tog, daar 't volk zoo veel van praat,
Zei Anne, die met Lys ging wandlen langs de straat:
Ik zie ze wel in 't veld op Ossen of op Koeyen;
Maar zag ze nooit op 't hoofd van eenen Koekkoek groeyen.
Wel Annetje, zei Lys: wat scheelt u? zyt gy gek?
Men ziet die hoornen niet: zy groeyen in den nek.
Is 't waar? zei Anne; ik heb tot heden niet geweten
Hoe myns mans dassen juist van agtren zoo versleten.