De vrolyke zanggodinnen, of Mengelwerk van vernuft

228. Men moet voor een' Gek wyken.

Pier liep my tegen 't lyf, en wou geen stroo breed wyken.
Hy sprak: my lust het niet voor ieder' gek te stryken.

Ik antwoord; Piertje, dat lust my:

Ik trad van 't zandpad af, en liet den gek voorby.