De vrolyke zanggodinnen, of Mengelwerk van vernuft

[p. 117]

134. Aan zekeren karigen Huisvader.

Natuur kan wel, 't is waar, met weinig zich behelpen:
Wat waters en wat broods kan dorst en honger stelpen.
Maar een gezegend man verlustigt niettemin
Ook met wat ongemeens by wylen zyn gezin.
Hy volgt zyn' Schepper na, die 't licht van gunst laat schynen,
Die op der menschen disch en wild en fruit en wynen
En lekkernyen schenkt: geen water slegts en brood:
Maar opdischt voor den lust zoo wel als voor den nood.