De vrolyke zanggodinnen, of Mengelwerk van vernuft

103. Op den Advokaat Festus.

Tot zyner buren schaê, zoekt Festus zyn profyten:
En als men hem vermaant om beter zich te kwyten,
Geeft hy tot antwoord: vriend, gy zyt my veel te vies;
Want nimmer wint hier de een, of de ander lydt verlies.
Zoo zwelt der Artsen beurs door jigten en graveelen.
De Priester wint by biegt, de Pleiter by krakkeelen.
Wat Oorlogsheld wenscht ooit den vrede van zyn land?
Wie wenscht, om 't erfbezit, zyn' vriend niet onder 't zand?
'k Gaa verder: kan Natuur wel tot haar wit geraken,
Of maken iets dat deugt, dan na eerst iets te ontmaken?
Ik doe dan, zegt hy, niets, dat vreemd is van Natuur,
Als ik myn voordeel zoek tot schaê van myn gebuur.