De vrolyke zanggodinnen, of Mengelwerk van vernuft

79. Aan den Vaandrig O....

Hem, dien ge uw' meerder waant, omhelst gy schier de voeten,
Hem, dien ge uw minder agt, wilt gy bezwaarlyk groeten.

Wy zyn hier wel, 't is waar, wat ongelyk van lot,

Maar allen niettemin uit éénen tronk gehouwen,
Uit ééne klei gekneed: dus blyv' men steeds beschouwen,

Zyn' minder' als een mensch, zyn' meerder' als geen God.