De vrolyke zanggodinnen, of Mengelwerk van vernuft

22. Bedilzugt

Een Italjaan zag nooit een sterke Stad,

Of had op elke van die Steden wat te zeggen;
Daar was de muur te hoog, hier was die weer te plat;

Gindsch moest de gragt gantsch anders leggen;

Dan had hy 't weer op schans of battery.

Hy ging in 't einde een Stad voorby,

Die hy al lagchend bleef beschouwen.

Hy vroeg, wat gek mogt deze vesting bouwen!

Het antwoord was: myn Heer! een Italjaan, als gy.