Het vrolyk gezelschap op Amstels zangburg. Deel 2



Zang. Wys: Hoe blaakt in Gramschap &c. HOe schuwt dan elk myn suivre Min? Helaas wat smarte! Is Filis! is die Herderin! Versteent van harte? Zy eertyds zoet ,, komt my thans plagen! En my gemoed ,, te wreed belagen! O Goon! wat is die Schoone straf, Die eer my duizend Kusjes gaf.
[pagina 40]
Maar dat ik om niet meer te klagen, Aan Kloris ging myn hart opdragen, Was dan tot myn Vreugd myn leed niet ten end? Hemel! ag red my van al myn elend; Redt my van al myn elend. Maar zal zy wel met al myn Leedt, Medogend wezen? Zy is als Filis even wreed! En doet elk vresen, Door haar gezicht ,, vol liefde kragten! Dat elk verplicht ,, haar Eeuwig te agten, En egter spot zy al te straf, Die haar zyn Min te kennen gaf. Ik vlugt veel liever uit hun Oogen, En wil myn brakke Traanen droogen, En offer de Wyn, myn tedre Jeugd! Daar Bachus myn hart, door zyn Wet verheugd, Myn hart door zyn Wet verheugd. Bachus tooy met Wyngaarts blaaren, Al uw Tempels een voor een, Ik laat het lastig vrye vaaren, Vol van twyffelmoedig heen;
[pagina 41]
Glaasjes boorde vol geschonken, Zyn een Balzem voor myn hart, Dat eer vol smart! Nu onbenart, Zig voeld ontvonken.