De vrolyke zeeman, verheugd over de vrye zeevaart

Aria

Op een Aangenaame Wys.

Laat ons de knoop te zamen trekken,
Myn lieve Meid sla toe, ik meen,
Wy zullen zamen trekkebekken,
Als duifjes altyd wel te vreên.

Welaan! laat ons niet lang vertoeven,

Myn Serasmin, ik zweer u trouw,
Ik zal 't met u gerust beproeven,
Hier is myn hand, ik word uw vrouw.

Wy zulle werken, wy hebbe geen nood,

Wy hebben niets nodig als kaas en brood
En dan leeven wy nog in Abrams schoot,
En dan verwagten wy vrolyk de dood.