De vrolyke muzikant

Een nieuw lied.

Spaart, Meisjes, vry

Al uwe Tover-Lonkjes.

Ik schouw die Minne Vonkjes,

'k Haat die Slaverny,

Een ander kan uw' Vlammen blussen.
'k Zal my voortaan wel wagte u te kusse,
Die uit een droog Bed op wil staan,
Moet met geen Meisjes omme gaan.

'k Heb eens bemind,

Een soo bekoorlyk meisje,

Zeer poesel blank van Vleisje,

[p. 35]

 

Maar ik was verblind

 

Waar ik my keerde of heene wende,

 

't Was sugte, dugte, klaage, sonder ende

 

'k Liep als een Zots-kap door de Stad,

 

Die sijn verstand verlooren had.

 

Maar nu ter tijd

 

Geef ik om Leonoortje,

 

Hoe schoon sy is geen oortje,

 

'k Ben die sotheid kwijt;

 

'k Wil om een meid mijn vrijheid niet verliesen

 

Maar 'k sal voortaan de Roode Baay verkiesen:

 

Want, is men van het drinken moe

 

Men slaapt gerust tot 's morgens toe.