De vrolyke Nederlander

Zang, Op ‘s Lands Redding.

Stem: Viva! roept al gelyk.

1.

Gelukkig Nederland,

Na zoo veel droeve dagen,
Van juk en druk ontslagen,

Verlost door hooger hand,

Dat vry en onbedwongen,

Des Allerhoogstens lof,

Door hondert duizend tongen,
Alom worde opgezongen,

Gy hebt de ruimste stof

Tot ‘s Allerhoogste lof.

2.

Geplaagt door vreemde macht,

Moest gy reeds lange jaaren,
Het bitterst leed weervaren,

[p. 35]

 

Dat u wierd toegebracht,

 

Door Fransche legerbenden,

 

Wier dolle euvelmoed,

 

Uw vryheid durfden schenden,

 

U storten in ellenden,

 

Ontroofde uw goed en bloed,

 

In dollen euvelmoed.

 

3.

 

Maar in die bange tyd;

 

Werd Israëls ontfermer,

 

Uw Heiland uw beschermer,

 

Hy heeft uw hals bevryd,

 

(Van ‘t dienstbaar juk te dragen,)

 

Door meer dan menschen kragt,

 

Die binnen weinig dagen,

 

Uw vyand heeft verslagen

 

En heel tot niet gebragt,

 

Door meer dan menschen kragt.

 

4.

 

’t Voegt u in bly gezang,

 

Met de uitgezogste klanken,

 

De Algoedheid steeds te danken,

 

Uw levensdagen lang,

 

En nu van druk ontheven,

 

In vry- en vrolykheid,

 

Uw redder eer te geven,

 

Van ‘t Fransch geweld ontheven,

 

In vry- en vrolykheid.

 

Altyd uw leven slyt.

[p. 36]