De vrolyke Nederlander
(na 1813)–Anoniem Vrolyke Nederlander, De–
Auteursrechtvrij
[pagina 17]
| |
Op de Wys van Biron1.
Mijn Landgenooten! hoort,
Wat ik U voor sal singen,
Een Lied van Roof en Moord,
En snode Plunderingen,
Die door het Fransch gebroed,
In Woerden sijn verricht,
‘t Brengt ieder braaf gemoed,
De tranen in ‘t gesicht.
2.
Doe God niet langer kon,
Het boos geweld verdragen,
Waarmee Napoleon,
Het goede Volk liet plagen,
Sloeg hy met eene slag,
Die wreev’le Vyand neer,
En ‘t Vol van Neerland sag,
Eerlang hun Vryheid weer.
3.
Als nu het Rovers rot,
In Holland raakte aan ‘t lopen,
Moest Woerden ‘t treurigst lot,
| |
[pagina 18]
| |
Van hunne Wraak bekoopen,
Een bende uit Utrecht kwam,
Die door haar overmacht,
Wel haast de Stad hernam,
En in Ellende bragt.
4.
Terstond begonnen sy,
Hun Plundersucht te boeten,
De goede Burgery,
En al wie hun ontmoeten,
Wierd in een oogenblik,
Door wreedheid, door geweld,
Niet slegts vervuld met schrik,
Maar daad’lijk neergeveld.
5.
Zy Plund’ren Huis aan Huis,
Zy slaan met hun Geweren,
Wat breekbaar is tot gruis,
Zy roven Geld en Kleeren,
Zy Moorden Vrouw en Kind,
Voor ‘s Vaders aangesicht,
Zoo als men ‘t nimmer vind,
Door snoo Barbaar verricht.
6.
Iong, Oud, Ziek, Vrouw, of Man,
Niets kon gena verwerven,
Wat niet ontvlugten kan,
Moet door hun handen sterven,
Geen smeken wierd gehoord,
Geen bidden wierd geacht,
Maar alles wreed vermoord,
En gruwlijk omgebracht.
7.
De brave Predikant,
Bad voor sijn Stadgenooten,
Maar van de Commandant,
| |
[pagina 19]
| |
Wierd hy straks dood geschoten.
Een zwan’gre Vrouw die vlugt
Op dat sy ‘t leven red,
Wierd tevens met haar vrucht
Moordadiglijk verplet.
8.
Het Bloed vloeit langs de straat,
Door al het gruwsaam Moorden,
Zoo dat men, waar men gaat,
Het jam’rend kermen hoorden,
‘t Gegil, ‘t gehuil, ‘t geklag,
Vliegt voort van Huis tot Huis,
Dit duurden Dag op Dag,
Door dit ontmenscht Gespuis.
9.
En die ‘t geluk nog had,
De Tiranny te ontkomen,
Wierd in een naaste Stad,
Half nakend ingenomen,
Daar hy sijn lot betreurd,
Een wijl verberging soekt,
En nu wat opgebeurd:
Dat Beulen-rot vervloekt.
10.
Komt brave Schuttery!
Komt, ‘s Lands Besoldelingen!
Gord moedig ‘t Zwaard op sy,
En wet u stale Klingen,
Wreek Woerden’s Burgermoord,
En jaag aan alle kant,
Die hoop Barbaren voort,
Voor eeuwig uit ons Land.
|
|