|
| |
| |
| |
Een Nieuw Lied.
Wys: Van Saartje.
1.
Wel vrienden wat hoort men niet al,
Het zyn steeds raare zaaken,
De meisjes die zyn byna mal,
Zy gaan een kansje waagen,
Het zyn gemaakte streeken,
Omra de Rotter damse kermis te gaan
Dat Jan de Grutter heeft gedaan.
| |
2.
Mietje met haar beste goed,
Die ging haar eens vermaken,
Met Jan de Grutter die vol moed,
Het zo ver wist te maaken,
Dat Mie je kreeg in der lyf,
tot Jan de Pikker zyn geryf,
Ik zal nog meer verhaalen,
Hoe dat het gaat, des 's avonds laat
Ik zal 'er niet om draalen,
| |
| |
Van al die Pikkers praat.
| |
3.
In Portugaal is een vroome man,
Wie zou 'er niet voór zwigten,
Hy moest al na Gouda gaan,
Om boodschappen te verrigten,
Maar 't staat niet popergaal,
Zeggen de Menschen altemaal,
Wat dunkt u van die streeken,
Wat zegje van die doove Mie,
Daar het veel Menschen ziet.
| |
4.
Overvaaren met 'er spoed,
En dan nog ras gaan loopen,
Jan de Grutter die slegt doed,
Met kwam haar eens oploopen,
Die zei: hoe loopje zo zagt,
Hy zei: hy kon niet loopen,
Hy had een Bloedzweer aan 't Lyf,
Die moest zyn doorgestooken.
Tot lieve Mietje haar geryf.
| |
5.
Zy maakte toen een goed accoord,
En gingen zo na Gouda voort,
| |
| |
Tot dat zy kwaamen aan de Stad,
Een Vriend die daar de wagt op had,
Vrienden ik zal verhaalen,
Hoe dat dit slegte dolle paar,
De poort uit gingen dwaalen,
Hy zag ze niet verder naar.
| |
6.
Wat hoort men niet een groot gerugt
Dat zy zyn thuis gekoomen
Wie heeft gehoord ooit grooter klugt
Van zo een Man der vroomen,
Die zo drommels Kerks was
Kom lieve Mietje wel te pas,
Om in Gouda te gaan woonen,
Veeltyds krygt zy wat warms in t' lyf
Van jonge Goudse knaapen,
|
|
Auteursrechtvrij