Hendrik de Vries
Vervolg van pagina 12
Dit laatste is in alle opzichten van toepassing op een dichter die, als kind angstig als geen, moedig bleek te zijn als geen, en die zich nooit door iets anders heeft laten leiden dan door zijn eigen integriteit. Een bezeten man, een die geen enkele concessie deed, en voor wie hem nader leerde kennen ook een heel erg lieve man. Hij is gestorven op een wijze die hij zelf verlangde en je zou haast zeggen voorspelde:
Nocturne
Door een heerlijk stille nacht
Gaat een droom zijn cirkel trekken:
Een kring binnen een kring...
Het eind van de droge hitte.
Dan, als een aanwezigheid,
Onverwacht en toch welbekend:
Het weten van 't Eeuwig afscheid.
Het kan hier zoals overal.
Ik wil golven, weg uit mijzelf
Als de rook uit een dovend hout.
Echt populair zal zijn werk misschien niet worden, maar er zullen steeds weer nieuwe mensen zijn die ervan houden, overal, in alle tijden, tot onze taal ophoudt te bestaan.
■
Auteursrechtelijk beschermd