Homoseksuelen
Vervolg van pagina 6
vat. Miller wijdt een apart hoofdstuk aan etnische homoseksualiteit. Het is haast vanzelfsprekend dat ook onder de gays zwarten, Chicanos en Indianen een evidente achterstand hebben op blanken. En waar Miller in andere delen van zijn boek steeds het deuntje neuriet van de veranderde tijden, lijkt er voor Amerika's etnische homo's opeens weinig hoop te zijn.
De verschillen tussen homo's in de DDR en de USA zijn evident, de overeenkomsten verrassend. Twintig jaar na Stonewall heeft de Amerikaanse homobeweging in haar getto's een stevige basis gekregen en zijn de politieke discussies verder geëvolueerd. Aids heeft de homogemeenschap intern zeer versterkt terwijl de externe gevolgen vooralsnog onzeker zijn. Niemand zal in 1969 hebben gedacht dat relatie- en adoptierechten, indertijd als ‘heteroproblemen’ afgedaan, in 1989 zo'n prominente plaats op de politieke agenda zouden hebben. In Amerika lijken de homo's te hebben gekozen voor separatie en in de DDR voor de moederlijke leiding van partij en staat bij hun assimilatie. Twee manieren van praktische integratie. De Oostduitse homo's kiezen voor een politiek model dat gezien Westeuropese en Amerikaanse ervaringen - waar assimilatietendenzen een opstap waren voor separatie - alleen maar een tussenstap zal blijken te zijn. Juist door versterkte integratie zal het klimaat in de subcultuur, dat door de Oostduitse homo's wordt verafschuwd, aanzienlijk kunnen verbeteren. Zoals een van hen het samenvat: ‘De druk van de samenleving is de reden dat we zijn wat we zijn: neurotisch. De dingen vervlechten zich in onszelf. Deze zeldzame verbinding van oermannelijke drift en soms een vrouwelijke ziel in ons (..) - zou deze flikkergeilheid er niet zijn, dan zou alles makkelijker zijn.’
De maatschappelijke druk dwingt de homo in zijn subcultuur tot een seksualisering die minder dwingend is in een homogene gemeenschap waar seksuele verlangens en sociale belangen meer in evenwicht zijn. Eens zullen de Oostduitse homo's deze seksualisering vast en zeker doorbreken. Maar zouden hetero's in Amerika en Europa ooit begrijpen dat homoen heteroseksuele verleiding maatschappelijk, maar niet principieel verschillen?
■