Kal 007
Vervolg van pagina 10
ne al enkele uren né de ramp toegespeeld aan het radiostation NHK en door hen uitgezonden. Sommige experts zijn van mening dat de Amerikaanse overheid eveneens heeft geknoeid met de banden die zij hebben vrijgegeven. Diverse gesprekken die op deze banden hadden moeten staan ontbreken en op cruciale momenten is er zelfs een complete radiostilte. Pearson vraagt zich terecht af of hier niet essentiële boodschappen en zinnen zijn gewist.
De belangrijkste ontdekking die Pearson samen met Porter deed, betrof de inhoud van de allerlaatste boodschap van KAL 007 zelf. Op de band zijn naast die van de bemanning nog meer stemmen te horen, waaronder de stem van een persoon die de bemanning instrueert om de Sovjet-jagers van zich af te schudden.
Terugkijkend op alle ontdekkingen aangaande deze vlucht, kunnen we concluderen dat de bemanning zeer goed wist waar men zich bevond. Men was zich bewust van de hachelijke situatie en heeft getracht te ontsnappen ten koste van 269 levens. Maar de vraag of KAL 007 een spionagemissie uitvoerde, wordt door Pearson niet echt hard beantwoord. Hij is voorzichtig, want hij weet dat Korean Air ieder moment een proces wegens smaad tegen hem kan aanspannen. Hij houdt het bij aanwijzingen dat KAL 007 gebruikt is door de Amerikanen (en Japanners?) om de Sovjet-luchtdefensie te testen. Verder gaat hij niet. Al met al geeft Pearson het meest recente overzicht van de stand van zaken over het onofficiële onderzoek naar de KAL 007-affaire. De kritische analyse maakt zijn boek de moeite waard, qua tijdstip is het jammer genoeg gedeeltelijk ‘mosterd na de maaltijd’.
■
Auteursrechtelijk beschermd