Vrij Nederland. Boekenbijlage 1988

[p. 12]

Elly de Waard
Vervolg van pagina 8

dood, langsdrijft door het
zicht en de mestkever,
bemodderd als een laars
waarvoor geen

schoenpoetser is.
de weg aan je naakte
voeten oversteekt
op zoek naar aas.

Je zou wensen dat zo'n gedicht niet in deze bundel van De Waard stond. Veel van wat ze ons hier te vertellen heeft klinkt onmachtig en was het nauwelijks waard om buiten de huiselijke kring gepubliceerd te worden. Het gebrek aan enige afstand tot de emoties zal menig lezer afstoten. Misschien klinkt het allemaal beter als het voorgelezen wordt, met gepaste stemverheffing en fluistering, maar op papier blijft er van al die donderende gevoelens en gevoeligheid weinig over. Een zekere wanhoop over het resultaat moet ook Elly de Waard gevoeld hebben toen ze schreef:

Dat het herhalen
dat je naar iemand verlangt
het verlangen afstompt of
de klanken macht krijgen
over hun betekenis.

Hoe arm de verbeelding
zonder haar evenbeeld
in het concrete is,
hoe arm de taal alleen,
de koppige woorden...