Vreemd gespuis
vervolg van pagina 11
reisverzorgingsindustrie. Al die alarmcentrales, hulpdiensten, waarschuwingen en voorzorgsmaatregelen maken van een simpel buitenlands reisje een gevaarlijke expeditie.
Veel interessanter dan het met loden kogels naar zo'n blikken balletje vooroordeel gooien zou een onderzoek naar de opvallende minachting voor Turken geweest zijn. Hoe komt het dat het oordeel over hen zo veel ongunstiger is dan over andere minderheidsgroepen? Misschien heeft dat te maken met het feit, dat hun imago van meer dan een kant onder druk staat: historisch, politiek-cultureel en maatschappelijk. Zoals ‘de negerslaaf met zijn ketting’ het beeld van de groep negatief beinvloedde, zo zal ‘de gastarbeider met zijn sjofele kleding en bezem’ even ongunstig gewerkt hebben op het beeld van Turken en Marokkanen.
Bovendien speelt de actuele politiek hierbij een rol. De gebeurtenissen in Iran, Libanon en Libië hebben zeker een negatief stempel gedrukt op alle islamieten. De zigeuners, die ook in Vreemd gespuis genoemd worden, vormen een apart verhaal, omdat zij de enige groep zijn die door de overheid op een dermate hardhandige wijze vervolgd werden, dat er tenslotte vrijwel geen zigeuner meer in de Nederlandse gewesten te vinden was.
Zoiets lijkt tegenwoordig ondenkbaar, maar Vreemd gespuis leert dat schijn kan bedriegen en dat vooroordelen in regelrecht racisme kunnen omslaan. Daarom is dit boek - hopelijk worden aan een volgende druk de zeven wegens ruimtegebrek geschrapte hoofdstukken alsnog toegevoegd - belangrijk en zou het op middelbare scholen tot de verplichte leesstof moeten behoren. Tolerantie is immers gebaseerd op kennis.
■
Auteursrechtelijk beschermd