Henk Spaan
Vervolg van pagina 14
nende genre. Hij rafelt een weekbladinterview, een televisieprogramma, een tv-interview uiteen en breit daar met effectief geplaatste, honende tussenzinnetjes een nieuwe hilarische trui van. Daarin herken je zijn Amerikaanse ‘scholing’, althans dat denk ik. Met zijn laatste column nam hij nog even zoete wraak op de hoofdredactie van Het Parool, die zijn columns niet langer wilde, ik denk omdat Wouter Gortzak ze las tijdens het kijken naar Pisa c.q. Verona, waardoor hij ze plotseling te elitair ging vinden. Henk Spaan vertaalde een oude column van Robert Benchley, en triomfeerde toen niemand dat op Het Parool merkte. Men vond die column ‘wat aan de slappe kant’.
■