[Een reusachtige roofvogel, jagend op een prooi - vervolg]
een thriller. Die is er nu: Code N.P.Z., met als ondertitel Roman. Van de Linde heeft ook meteen alles in één grote snelkookpan gedaan: het begint met varen op de Waddenzee, kuiperijen bij weekbladen en vandaar tot de Derde Wereldoorlog. Dat van de Wadden is nog best leesbaar (‘Dikke vloed op het wad’) en ook de actie: ‘De ongenode bezoeker hoorde de aanstormende Wildeboer direct, want honderdtwintig kilo in volle ren brengt een pontonsteiger volop in beweging.’ Bij de populaire weekbladen zitten echter ongure journalisten met smerige methoden en ze worden beschreven als bij het volkstoneel: geile glimlachjes en trillende handen aan de jeneverfles. Hoofdpersoon-journalist Wildeboer is ‘rechts’, want hij heeft de Kerkelijke Vredeslobby (van activist Flipse) al eens ontmaskerd als pion van Moskou. Dan wordt het in het boek 1990 en gaat het van dikker hout.
Onder leiding van een moordzuchtige KGB-generaal wordt Nederland door de krakerskern de Nihilisten volgens de methoden van Lenin ontregeld. Gelukkig heeft men dat in 1988 zien aankomen en de SEM opgericht, een speciale gevechtseenheid tegen stads guerrilla en terrorisme. Wildeboer wordt verliefd op Nyncke, in het begin steevast omschreven als krijsende krakersmeid, maar die een beetje teleurgesteld is omdat de krakers zo rauw met de meiden omgaan dat een arts haar op haar erogene zones moet wijzen. In het begin gaat het slecht tussen haar en Wildeboer, omdat zij ernstig moet kokhalzen als ze merkt dat ze met een rechtse marinier vrijt, maar later trekt dat bij. Ondertussen plegen de Nihilisten de ene sabotageaanslag na de andere. Nederland raakt in een crisis, totdat de minister van Defensie wakker wordt en de linkse politici, die altijd maar met de Vredesbeweging hebben aangepapt gearresteerd worden. In Moskou ploft een kerncentrale, Gorbatsjov wordt gek en mobiliseert zijn tanks. De KGB-generaal zit op de hoofdcomputer van Woensdrecht te stralen om te zorgen dat de Nederlandse kruisraketten op Rusland zullen worden afgeschoten, zodat Gorbatsjov zijn tanks naar de IJssel kan laten oprukken. Godzijdank wordt dat op het laatste moment door Wildeboer c.s. verhinderd, en de Amerikaanse president Cuomo, die in 1988 nog net Busch versloeg is trots op ons landje, en ook Nyncke, die al eerder met een Mauser met Flipse wilde afrekenen en toen zwaar verwond werd door een hooivork, wordt weer beter.
■
Auteursrechtelijk beschermd