Sagara
Vervolg van pagina 17
Maar als zij zestien is en het boek schrijft is haar woede, verdriet en teleurstelling hierover verwerkt en lijkt alles wat zonniger, althans dat is de indruk die zij wekt in een interview in Figaro Magazine van 6 juli 1985. Daaruit blijkt dat de moeder zich uit de moeilijke situatie waarin zij door het verschijnen van het boek is gekomen redt door de nadruk op het romankarakter te leggen, terwijl de vader alleen maar trots is op zijn beroemde dochter!
Saraga refereert in het interview aan Rimbaud, ‘le seul fugueur qui soit accepté et admiré dans la société’. Een mogelijke vergelijking tussen haar en Rimbaud gaat echter op twee manieren mank. Hoe goed het boek ook is geschreven wanneer we bedenken dat de schrijfster zestien jaar is, een woordtovenaar als Rimbaud is zij zeker niet. Maar belangrijker voor haar lijkt mij dat uit het boek niet de indruk ontstaat dat zij onderhevig is aan dezelfde gruwelijke conflicten waar Rimbaud onder leed en die bij hem tot een zeer ongelukkig leven hebben geleid. Haar toekomst ziet er, lijkt mij, heel wat beter uit. Dat blijkt ook uit het interview in de Figaro. Daarin zegt zij trouwens nog iets dat veel ouders zich ter harte kunnen nemen, namelijk: ‘Le problème, c'est que les parents vous donnent ou l'un ou l'autre. Ou bien ils t'aiment, et tu n'es pas libre, ou bien tu es libre parce qu'ils s'en foutent, et c'est peut-être pire.’
Saraga's boek lijkt mij, afgezien van de literaire waarde, uitermate geschikt voor allen die met adolescenten en hun problemen te maken hebben, en dat vormt dan in de huidige tijd een groot publiek. Daarbij zou een Nederlandse vertaling de bereikbaarheid van het boek zeker ten goede komen.
■
Auteursrechtelijk beschermd