Film - vervolg
humor.
Met Engelse humor wordt bedoeld droge humor. Wat is droge humor? Je moet er van houden. Droge humor is bij voorbeeld als iemand iets uiterst vreemds of stoms of geestigs (allemaal hetzelfde dus) zegt, zonder dat je dat aan zijn gezicht kunt zien.
Bij veel Nederlandse humor is dat namelijk juist niet zo. André van Duin zegt iets, en om vooral duidelijk te maken dat hij leuk wil zijn, trekt hij zijn gezicht heel raar. De humor wordt je ingepeperd. Dat is Hollandse humor.
Die Engelse komieken, zoals van Monty Python, vertrekken nooit een spier van hun gezicht! Wat er ook gebeurt, wat voor vreselijks ze zelf ook zeggen (in deftig Engels), ze doen net alsof er niets aan de hand is. Dat is typisch Engels. En dat werkt komisch. Soms zie je ze heel even een wenkbrauw optrekken. Meer niet.
Een man komt in een kantoor. Hij gaat een deur binnen. Er zit een iemand achter een bureau en die begint hem verschrikkelijk uit te schelden.
- O sorry, ben ik hier bij de afdeling uitschelden? Dan ben ik verkeerd. Ik moet bij discussie zijn.
- Dat is hiernaast.
Hij gaat een deur verder en betaalt vijf pond om vijf minuten te mogen discussiëren.
- Waarvoor komt u hier?
- Om te discussiëren.
- Niet waar.
- Wel waar!
- Niet waar!
- Wel waar. Ik weet toch wel waarom ik hier kom...
- Dat weet u niet!
- Wel!
- Niet!
En zo voort. Dat gaat dan vijf minuten door, tot de man achter het bureau niets meer zegt.
- Waarom zegt u niets meer?
- Uw tijd is om.
- Onzin. Het is nog geen vijf minuten.
- Wel waar.
- Niet waar.
- Wel waar.
- Niet waar. Waarom discussieert u nu dan weer?
- Wel, het kan m'n hobby zijn...!
En zo voort, en zo voort. De sketches van Monty Python, zie je vooral in films als Secret Policemen's Ball, of And Now for Something Completely Different, of Monty Python at the Hollywood Ball. Ook hun nieuwste film The Meaning of Life bestaat eigenlijk uit een groot aantal sketches met de fantastische tekenfilms van Terry Giliams ertussen door. De films Time Bandits, Life of Brian, The Holy Grail en Jabberwocky zijn meer echte films met een verhaal. Je ziet er natuurlijk dezelfde soort humor.
Eén nadeel van deze films is dat je heel goed ondertitels moet kunnen lezen. Het gaat allemaal heel snel. Er wordt veel gepraat. Grappen met woorden. In het Engels zijn die grappen vaak moeilijk om te volgen. Daarom is een film als Buiterij op de Mo(u)nty helemáál niet leuk. Dat zie je al aan de stomme vertaling van de titel. Deze wordt wel aangeprijsd als ‘Monty Pythonfilm’, maar dat is heel wat anders.
Eigenlijk heet de film Yellowbeard. De ondertitels (de vertaling) van deze film zijn zo afwijkend van wat ze eigenlijk in het Engels zeggen, en zo stom en flauw, dat de hele film erdoor wordt verpest. Jammer.
Gelukkig is er dus nog dat Monty Python Festival.
rogier proper
Auteursrechtelijk beschermd