Vreugde-zang, by de heuchelyke gebeurtenissen in ons vaderland

[p. 2]

Lente-zang.

Wys: Schoonste Rosette.

Ziet ginds naar Auroor aan de purpere

kimmen,

Met heerlyke glans in 't Oosten opklimmen,
Dit lokt ons om ons zamen in 't Groen

te begeeven,

De Lente doet alles op nieuw als herleeven.

Hoe lieflyk voor 't Oog en aangenaam

van geuren,

Ziet men hier de Bloemen in alle Couleuren,
Men ziet elk Vogel zyn Nestje vergaaren,
De Lente die lokt hen om zaamen te

paaren.

Het Vee dat des 's Winters op Stal

was gebleeven,

Word nu door den Landman het Veld

opgedreeven,

Daar 't zig met het jeugdige Gras kan

verzaaden,

Ginds werkt een Boertje met Ploeg

en met Spade.

Het Meisje komt vrolyk den Hut uitgetreeden,
Om 't Koeitje van Melk t' ontlasten in

vreeden,

Het Boertje gaat Stadwaards zyn vrugten

verkoopen,

Zo kan hier de Landman zyn voordeel

van hoopen.

Ziet ginds daar een Herder zyn Meisje

lief koosen.

Zy sierd haaren Hoed en Borsjes met

Roosen,

Zyn Wollige Schaapjes zyn dartel aan

't Graasen,

Terwyl hy een deuntje op zyn Fluit

gaat blaasen.

De Liefde die heerscht in de Landman

zyn Wooning,

Zo wel als in 't prachtig Paleis van

een Koning,

Vergenoegd en te Vree met 't lot hem

gegeeven,

Zo slyt hier de Akkerman vrolyk zyn

leeven.

Waar men zig keerd men vind rondom

behagen,

Den een is aan 't Visschen den ander

aan 't Jaagen,

Het zilver Vischje in de kabbelende

Stroomen,

Word stuks door den Visscher tot buit

meegenoomen.

Allengs ziet men Phebus in 't Westen

verdwynen,

Dan komt ons de zilvere Maan weer

beschynen,

De vruchtbaren Dauw komt op 't Land

nederdaalen,

Keert men Boschwaards daar hoord

men de Nachtegaalen.

Nu gaan wy ons zaam na ons Woning

begeeven,

Daar doet ons de Liefde en vreugde

herleeven,

Men legt zig te rusten vry van kommer

en zorgen,

En slaapt zo gerust tot aan de vroege

morgen.

EYNDE.