De Vorsterman Bijbel

§ Dat .xij. Capittel.

1

⁺ENde te samen loopende veel scaren van volcke, alsoo dat si malcanderen vertrapten, heeft hi begonnen te segghen, tot sinen discipulen.

+ Wacht v van dat deesem der pharizeen, dat welcke is beueynstheyt: ⁺

+ A

+ mat. xvi.b Mar. 8.b.

2

want daer en is niet bedect, ⁺ dat niet en sal geopenbaert worden. Noch ooc verborghen, dat welcke niet en sal bekent worden.

+ Mat. x.c.

3

Want al tghene dat ghi in duysternissen geseyt hebt, sal int licht geseyt worden. Ende dat ghi ghesproken hebt inder ooren in slaepcamers, sal gepreect worden op die daken.

4

Maer ic segghe v mijn vrienden, en wilt niet veruaert wesen vanden ghenen diet lichaem dootslaen, ende na dese en hebbense niet, datse meer doen moghen.

5

Maer ick sal v thonen, den welcken ghi vreesen sult. Vreest hem, die welcke nae dat hy doot gheslaghen heeft, heeft macht te worpen inder hellen. Ick segge v, vreest desen

6

En worden nyet ghecoft vijf muskens om ij. penninghen? ende daer en is niet een van dien voor God vergheten.

7

Ende ooc voor-[kolom]waer, alle die haren ws hoofts zijn ghetelt ⁺ Daer om en wilt niet vreesen, want ghi zijt waerdiger dan veel muskens.

+ B

8

Ic segghe v. Alle die ghene die mi beliden sal voor den menschen, die sal ooc dye soon des menschen belijden voor den Enghelen Gods. *

9

Ende so wie mi versaect voor den menschen ⁺ die sal versaect worden voor die engelen gods

+ Mat. x a Mar. 8.d.

10

Ende so wie daer spreect een woort teghen den soon des menschen, tsal hem vergheuen worden. Maer dye daer blasphemeert teghen den heylighen gheest, dien en salt niet vergeuen worden.

11

Wanneer si v brenghen totter synagogen ende totten borghemeesteren, ⁺ ende totter macht en wilt niet sorchfuldich wesen, ⁺ hoe of wat ghi sult antwoorden, oft wat ghi sult seggen

+ Mat. iij.d

+ C

12

want den heylighen gheest sal v leeren in dye selue vre, wat v van noode sal wesen te segghen.

13

Ende een vander scaren sprack tot hem. Meester segt minen broeder, dat hi met my deelt die erffenisse.

14

Ende hi seyde tot hem. Mensche wie heeft mi gestelt een rechter oft een deeser ouer v?

15

Ende hi seyde tot dien. Siet toe, ende wacht v van alle ghiericheyt. Want yemants leuen en is niet in oueruloedicheyt van eenigen dingen, van tghene dat hi besidt.

16

Mer hi heeft gesproken tot haer een gelikenisse, seggende. Eens rijck mans acker heeft hem voort ghebrocht oueruloedighe vruchten,

17

ende docht in hem seluen, seggende. Wat sal ic doen, dat ick nyet en hebbe daer ick mijn vruchten in vergaderen mach?

18

Ende hi seyde. Ic sal dat doen. Ic sal af breken mijn schueren, ende groot op timmeren, ende daer in sal ick vergaderen alle mijn goeden die mi gewassen zijn

19

ende ic sal seggen mijnre sielen. O siele, ghi hebt veel goets vergadert tot veel iaren, rust, eet drinct.

20

Maer god seyde hem: dwaes, in desen nacht sullen si eysschen v siel van v. Dat ghi vergadert hebt, wien salt toe behooren?

21

Also ist die voor hem seluen vergadert schat, ende en is niet rijck voor god.

22

Ende hi seyde tot sinen discipulen. Daer om segge ic v. ⁺ En wilt niet sorchfuldich wesen uwer sielen, wat ghy eten sult: noch uwen lichame, wat ghi aentrecken sult.

+ Mat. vi.d

23

Dye siel is meerder dan die spijse, ende tlichaem meerder dant cleet.

24

Aenmerct die rauenen, want si en saeyen, noch si en maeyen niet, die noch kelder noch schuere en hebben, ende God dye voedt haer. Hoe veel te meer v, dye daer waerdiger zijt dan die?

[p. F3r]

25

⁺⁺ Maer wie van v mach door zijn sorchfuldicheyt toe doen zijnre lancte een cubijt?

+ D

+ Mat. vi.e.

26

Daer om en moechdy niet doen dat ghene dat alder cleynste is. Waer om sidi van anderen dingen sorchfuldich?

27

Aenmerct dye lelien hoe si wassen, si en wercken niet, noch en spinnen niet, maer ick seg v, dat Salomon in al zijn glorie niet ghecleet en worde als een van desen.

28

Is dattet gras, dwelck heden is inden acker, ende morgen geworpen wort inden ouen God also cleet, hoe veel te meer v, ghi cleyne int geloue?

29

Ende en wilt nyet vragen wat ghi sult eten, oft wat ghi sult drincken. Ende en wilt niet geheuen worden hooch,

30

want alle dese dingen soecken dat volck der werelt. V vader weet dat ghy dese behoeftich zijt.

31

Mer soect ten eersten dat rijcke Gods, ende zijn rechtuaerdicheyt, ende alle dese dingen sullen v toe gheworpen worden.

32

Cleyne vergaderinghe en wilt nyet vreesen, want het behaechlijck is uwen vader, v te gheuen trijck.

33

Vercoopt dat ghene dat ghi besidt, ende gheuet aelmissen. Maect v seluen sacxkens die niet oudt en worden, eenen scat niet ontbrekende inden hemel, daer den dief niet toe en coemet, noch dye motte en verteert.

34

Want waer uwe schat is, daer sal oock wesen v herte.

35

⁺+ Laet v lendenen zijn opgescort, ende die lanteernen bernende in uwen handen.

+ E

36

Ende ghi ghelijc den menschen, die daer verwachtende zijn haren heer, wanneer hi weder om coemt vander bruylofte, op dat wanneer hy coemt ende clopt, ter stont hem mogen open doen.

37

Dye knechten zijn salich, ⁺ die welcke als die heer coemt, hi vint wakende. Ick segghe v voorwaer, dat hi hem op scorten sal, ende schicken haer om te eten, ende doorgaende, sal hi haer dienen.

+ mat. xiiij.d mar. xiij.d

38

Ende ist dat hy coemt inde anderde waeck, ende also vint: salich zijn die knechten.

39

Dat moet ghi weten, waert dat die vader des huisgesins wist, op wat vre die dief comen soude, voorwaer hi soude waken, ende en laten zijn huys niet doorgrauen.

40

Ende hier om so weest ghi bereyt, want in wat vre ghi nyet en vermoedt, sal coemen dye soon des menschen.

41

Ende Petrus sprack tot hem. Heer, segt ghy tot ons dese parabel, oft oock tot alle gader?

42

Ende die Heer sprac. Wie is doch een ghetrouwe dispensier, den welcken die here heeft ghesedt ouer zijn huysghesin, om haer in die tijt des corens te gheuen die mate?

43

Die knecht is salich, dien welcken als die [kolom] heer coemet, vindt also doende.

44

Voorwaer ic seg v, dat hi dien sal setten ouer al dat ghene, twelck hi besidt.

45

⁺Ist dat dye knecht seyt in zijnder herten, mijn heer vertoeft zijn weder coemst, ende beghint te slaen die dienstknechten, ende dienstmaechden, ende te eten ende te drincken, ende droncken te worden,

+ F

46

dye heere des knechts sal comen inden dach inde welcke hi hem niet en wachtet, ende in die vre inde welcke hy niet en weet, ende sal hem scheyden, ende zijn deel setten metten ongetrouwen.

47

Mer die knecht die daer bekent heeft de wille zijns heeren, ende hem niet bereyt en heeft, noch niet ghedaen en heeft nae sinen wille, sal met veel gheslagen worden.

48

Maer die het niet geweten en heeft, ende heeft nyet gedaen dat waerdich was, sal gheslagen worden met weynich.

+ Al den ghenen dye veel ghegeuen is, sal veel van hem gheeyscht worden. Ende den welcken si veel beuolen hebben, sullen meer van hem begheeren.

49

Ic ben gecomen om te senden tvier inder aerden, ende wat wil ic, dant ontsteken worden?

50

Ick moet gedoopt worden met een doopsel, ende hoe banghe is mi, ter tijt toe dat het volbrocht is.

51

Meent ghy dat ic ghecomen si, om te senden vrede inder aerden? Ick seg v neen, maer afscheydinge.

52

Want daer sullen wesen hier na vijf in een huys verscheyden, drie tegens twee, ende twee teghens drie.

53

Die vader teghen den soon, ende die soon teghen den vader: die moeder teghens die dochter ende die dochter teghen dye moeder. Ende des mans moeder tegen zijn wijf, ende des mans wijf teghen zijn moeder. *

54

⁺+ Ende hy seyde tot den scharen, ⁺ als ghy siet opgaen een wolcke van des ondergancs ter stont segt ghi, daer coemt eenen reegen ende het gheschiet alsoo.

+ G

+ mat. xvi.a.

55

Ende als ghi siet waeyen den suyden wint, segt ghi dattet hitte sal wesen, ende het ghebuert.

56

Ghi hypocriten, ghi condt bekennen die ghesteltenis des hemels ende der aerden. Maer hoe en bekendt ghi nyet desen tijt?

57

Maer waer om en ordeelt ghi ooc wt v seluen nyet dat rechtuaerdich is?

58

Wanneer ghi gaet met uwer wederpartie, ⁺ tot den Prince inden wech. Weest naerstich, dat ghi verlost moecht worden van hem op dat hy v nyet by auontueren en sleypt totten rechter, ende die rechter v ouer leuere den pijnigher, ende die pijniger worpe v inden kercker.

+ Mat. v.d ende .xvi.d

59

Ic seg v, ghy en sult daer niet

[p. F3v]

wt gaen, ter tijt toe dat ghi weder geeft tleste penninxken.