De Vorsterman Bijbel

§ Dat .iiij. Capittel

1

⁺ISrael, ist dat ghi wederkeert ^* tot mi) seyt die HERE, so bekeert v tot mi, Ist dat ghi van minen aensichte v boosheyt daer ghi mi mede vertoornt hebt wechdoet, so en suldy niet ^* beroert) worden.

+ A

* ten is niet int hebree.

* the. verdreuen

2

Ende ghi sult sweren, Die HERE leeft, inder waerheyt, ende in oordeel, ende in rechtueerdicheit, Ende die heydenen sullen hem gebenedien ende louen,

3

want dit seyt die HEERE, den manne van Iuda ende den inwoondere van Ierusalem, Vernieut v nieuwe lant, ende en wilt op die doornen nyet zaeyen.

4

☞ Besnidet v den HERE, ende doet dat ouerslofken van uwert herten wech, ghi mannen van Iuda, ende ghi inwoonders van Ierusalem, op dat messcien mijn toornicheyt niet wt en come als een vier, ende ontsteken worde, ende niemant en si diet wtblusschen mach, om die boosheyt uwer gedachten.

5

⁺Vercondiget in Iuda, ende latet hooren in Ierusalem, Spreect ende trompt metter trompet inder eerden roept starckelijc ende segt, Vergadert v, ende laet ons ghaen in die vaste steden,

+ B

6

heft op een ^* teeken in) Syon, wort starc, ende en wilt niet staen Want ic brenge een quaet vant Noorden, ende een groote verderuinge,

* th. baniere teghen

7

Een leew is op ghecomen van zijnder slaepcamere, ende der heydenen roouer heeft hem gegeuen, His is wtgecomen van zijnder stadt, om uwe lant verwoest te maken, Vwe steden sullen verwoest worden, ende sonder inwoonder bliuen,

8

⁺Hierom gordt v met ^* haren cleederen,) ende weent ende huylt, want die gramscap des toorns des HEREN en is niet afgekeert van ons

+ C

* the. sacken

9

Ende tsal in dien dagen zijn, seyt die HERE dat des conincs herte verghaen sal, ende der princen herte, ende der priesteren sullen verwonderen, ende die propheten verbaest worden,

10

Ende ic seyde ^* Ach, ach, ach, HEERE Godt hebdy dit volc dan niet bedroghen? ende Ierusalem seggende) Ghi sult vrede hebben? Ende siet dat swaert is comen tot inder zielen toe. [kolom]

* thebr. Ach heerschapper Heere hoe hebdy dit volc ende Ierusalem so zeer laten verleyden datmen geseyt heeft

11

Men sal in dien tijden desen volcke, ende tot Ierusalem seggen, In die weghen die inder woestinen zijn, is eenen barnenden wint, op dye weghen der dochteren mijns volcks, niet om te reynigen, oft om te wannen,

12

Wt desen sal mi eenen vollen ^* gheest) comen, Ende nv sal ick mijn oordeel met hen spreken.

* thebr. wint

13

⁺Siet, ⁺ hi sal opvaren als wolcken, ende als een onweder is sinen wagen, Sijn paerden zijn snelder dan die aernen, Wee ons, want wi zijn verwoest.

+ D

+ Sapie. i.a

14

☞ Ierusalem, wasscet v herte vander boosheyt, op dat ghi behouden wordet, Hoe langhe sullen die ^* quade) gedachten in v woonen?

* the. sorchfuldighe

15

Want die stemme is eens bootschappers van Dan, ende die laet hooren ^* den afgod) van Ephraims berch.

* th. een sorchuldicheyt

16

Segt den heydenen, Siet, tis ghehoort in Ierusalem dat die wachters van verren lande gecomen zijn, om haer geluyt te geuen, ouer die steden van Iuda.

17

⁺Si zijn op Ierusalem gheworden als wachters der arcken al om ende om, Want si heeft mi tot gramscap verwect, seyt die HEERE,

+ E

18

Vwe wegen ende uwe ghedachten hebben v dese dingen daer gedaen, Dit is uwe boosheyt, want si is bitter, ende si heeft v herte geraect.

19

Minen buyck, minen buyck heeft pine, die sinnen mijnder herten, zijn in mi verstoort, Ick en sal niet swigen, Want mijn ziele heeft dat gheluyt der trompetten ghehoort, dat gheroep des strijdts.

20

Druck isser geroepen op druck, ende alle dat lant is verwoest, Mijn wooningen zijn snellijc verwoest, haestelijck mijn vellen,

21

Hoe langhe sal ic sien die ^* ghene die vlieden) ende dat geluyt der trompetten hooren?

* th. baniere

22

Want mijn volck sot is, ende niet en bekende, so zijn si sotte kinderen ende onwijs van herten, ☞ Si zijn wijs om quaet te doen, maer si en consten niet wel doen.

23

Ic aensach deertrijc, ende siet, twas ^* ydel ende te niete) Ende die hemelen, ende daer en was gheen licht in hen.

* th. woeyst ende verlaten

24

⁺Ic sach die bergen ende siet, si werden beroert, ende alle hueuelen, ende si werden verstoort,

+ F

25

Ic sach, ende siet, daer en was gheen mensce, Ende dat geuogelte des hemels ginck wech.

26

Ic aensach, ende siet, die vruchtbaer berch Carmelus was verwoest lant, ende verlaten, ende alle zijn steden waren verdoruen vanden aensichte des HEEREN ende vanden aensichte zijnder gramschapen

27

Want dit seyt die HEERE, Alle dlant sal woest zijn, maer nochtans en sal ict niet heel te niete doen.

28

Die eerde sal weenen, ende die hemelen van bouen sullen droeue zijn, om dat ict gesproken hebbe, Ick hebt ghedacht, ende ten is mi niet berouwen, noch ic en bender niet

[p. M3r]

af ghekeert.

29

⁺Die gheheele stadt vliede, van der reysegers, ende der schutters stemme, Si ghingen in die dicke wouden, ende clommen in die steenrootsen, Alle die stadt wert verlaten, ende daer en woonde gheen mensche inne,

+ G

30

Ende als ghi verwoeyst sult zijn, wat suldy dan doen?

Als ghi met rooden siden cleederen ghecleedt sult worden, ende verciert met een gulden voorspansele, als ghi uwe ooghen bestriken sult met oogensalue, so suldy v te vergeefs behaghelijck maken, Want uwe boeleerders hebben v versmaet, si ^* sullen v ziele soecken),

* h. staen na uwe leuen

31

Want ick hebbe een stemme gehoort, gelijc eens vrouwen die in arbeit gaet die noot, als eens wijfs die ^* een kint) baert Die stemme der dochter van Sion, is onder die ghene die steruen, ende die haer handen wtsteken, Wee mi, want mijn ziele is crachteloos geworden, om die ghene die verslagen zijn

* h. haer eerste kint

§ Hoe God dat gelooue onder dat volck soect, Ende die Propheet ghaet tot die verharde, ende predict, dat Iuda verwoest sal worden niet alleen om des volcs sonden, maer oock der princen, Ende den hoop der sonden van Ierusalem wort hier bescreuen, waerom datter den heydenen geleuert wert ende vant volck dat God niet en vreesde.