De Vorsterman Bijbel

§ Dat .xiiij. Cap.

1

⁺ WEderom een ander denckende te schepe te varen, beghinnende te reysen door die wreede stroomen, so aenroept hi een veel broosscher hout, dan dat hem draecht,

+ A

2

Want dat verdachte die begheerlicheyt te vercrijghen, ende die constenaer timmerdet midts zijnder const,

3

Maer vader, ⁺ uwe voorsichticheyt regeert alle dinghen van tbeghinne, want ghi hebt eenen wech in die zee ghegheuen, ende tusschen die vloeden, den alder vasten wech thoonende,

+ exod .xiij.c

4

want ghi zijt machtich van allen te ghenesen, al ghinck oock yemant sonder scip ter zee.

5

Maer op dat die wercken uwer wijsheyt niet ydel en souden wesen om dies wille gheloouen die menschen haer zielen oock eenen cleynen houte, ende die zee oueruarende, met eenen scepe worden si verlost

6

Maer oock van tbeghin als die hoouaerdighe Ruesen verghinghen, die hope des aertrijcs totten schepen vliende, seyndet der werelt weder, ⁺ zaet der gheboorten, dat welcke schip door uwe hant ghestiert was,

+ B

7

Want dat hout is ghebenedijt, daer door dat rechtuaerdicheyt gheschiet.

8

Maer den afgod die met handen ghemaect wort, is selue vermaledijt, ende dien ghemaect heeft, want tis wel waer, die heeft gewracht, maer dbeelt, al wast broosch, twert God ghenaemt,

9

God haetse, den ongodlijken ende zijn ongodlicheyt,

10

Want datter ghemaect is, sal pijn lijden metten ghenen diet ghemaect heeft,

11

Om dies wille en sal gheen aenschouwen inden afgoden der natien zijn, want die creatueren Gods zijn tot hate gemaect, ende tot tentacie der menschen zielen, ende der onwijsen voeten tot eenen valstricke,

12

Want tbeghin des ouerspeels, is dat versoecken der afgoden, ende haer vindinghe is verkeeringhe des leuens,

13

Want si en waren van tbeghin, noch si en sullen niet eewelijck [kolom] zijn,

14

Want groote ydelheyt der menschen heeftse vonden int aertrijcke, Ende daerom is haer eynde cort gheuonden,

15

Want die vader rouwich zijnde met bittere weeninghe, maecte hi haestelijc zijns ontnomen kindts beelt, ende die doen als een doot mensche was dien begonste hi nv te dienen als God, ende hi bestelde onder zijn cnechten, heiligen ende offeranden

16

Hier na als eenen tijt hier tusschen verliep, ende die oude ghewoonte die ouerhandt nemende, ⁺ soo is dese dolinghe als een wet bewaert, ende men eerde die ghemaecte beelden midts der tyrannen gebot,

+ C

17

Dese die de menschen niet int openbaer en mochten eeren om dat si verre waren, also is haer figuere van verre gehaelt, ende maecten des conincs ghelijcke beeldt, dien si eeren wilden, op dat si dien als tegenwoordich die daer niet tegenwoordich en was, souden dienen midts haerder sorchfuldicheyt,

18

Ende die sonderlinghe naersticheyt des constenaers, brachtse tot deser dienst, dese diet niet en wisten,

19

Want hi willende meer behagen den ghenen die hem tot hem genomen heeft, daerom arbeyde hi met zijnder konste, dat die ghelijckenisse beter soude conterfeyten,

20

Maer die menichte der menschen af geleyt, door die ghedaente des wercs, hem die voortijts, als een mensche gheeert was, hebben si nv God geacht,

21

Ende dit was des menscheliken leuens bedrieginghe, Want die menschen der gheneychtheyden, oft den coninghen dienende, insetteden si den steenen ende den houte eenen onghemeensameliken naem,

22

Ende het en was henluyden niet genoech, dat si gedoolt hadden in Gods kennisse, maer leuende in soo grooten oorloge der onwetentheyt, heten si alsoo vele ende alsoo grooten quaden, vrede.

23

Oft haer kinderen offerende, oft duystere offerhande doende, ⁺ oft hebbende wakinghe vol raserijen,

+ D

24

en bewaren si nv noch leuen, noch reynen houwelijck, maer deene slaet doot den anderen, door nidicheyt, oft bedroeuet hem, ouerspel doende,

25

ende alle dingen zijn daer onder gemenget, bloet, dootslach, diefte geueynstheyt, scheyndinghe, ende onghetrouwichyt, verstooringhe, ende meyneedicheyt, oploop,

26

vergetentheyt der goeden Gods, besmettinge der zielen, veranderinghe der gheboorten, onghestadicheyt des houwelijcs, ongeoordineertheyt des ouerspels, ende der onsuyuerheyt,

27

Want den dienst der onsprekender afgoden, is die sake alles quaets, ende tbeginsele ende deynde,

28

Want oft si rasen als si verbliden, oft si voorsegghen

[p. E6r]

valsche dingen, oft si leuen onrechtueerdelic, oft si zweeren haestelick valsche eeden,

29

want als si betrouwen in afgoden die sonder verstant ende sonder siele zijn, quadelic swerende en hopen si niet dat hen letten soude,

30

daer om ouer comet hen weerdelijck alle beyde, want si geuoelden qualic van Gode, aenmerckende de afgoden, ende si zwoeren onrechtueerdelic byden afgod, versmadende die rechtueerdicheit. Want

31

daer en is gheen cracht in die zwerende, maer die pine der sondigender, door wandelt altoos der onrechtueerdiger ouertredinghe.