De Vorsterman Bijbel
(ca. 1528-1531)–Anoniem Vorsterman Bijbel– Auteursrechtvrij1ENde hi geboot haer (sonder twifel Mardocheus Hesteren) dat si totten coninck in gaen soude, ende voor haer volc, ende voor haer vaderlant bidden, | |
2Gedenct (sprac hi) der dagen uwer ootmoedicheyt, hoe ghi in mijn handt opgeuoet zijt want Aman die tweetste naest den coninc heeft tegen ons ghesproken tot die doot, | |
3ende aenroept ghi den HERE, ende spreect den coninc voor ons, ende verlost ons vander doot Ga naar margenoot* Ende tgene dat hier nae volcht, vont ic ooc in die gemeyne translacie) | |
4Ga naar margenoot+Opten derden dach leyde si die cleederen haerder vercieringe af, ende si dede haer eere aen, | |
5Ende si blincte met den coninclike gewade, ende si den regeerder ende behouder god van al aengeroepen hadde, so nam si twe maerten, | |
6ende op die een stuende si, als van weelden ende grote tederheyt haren lichaem niet mogende dragen, | |
7maer dander maerte volchde der vrouwen ende die sleypende cleederen, hielt si op, | |
8maer met roden rooseliker verwen ouergote int aensichte, ende met aengenamen ende blinckende oogen bedecte si haere droeuich ghesicht, welck met seer groote vreese beuaen was, | |
9Als si aldus alle die doren, deen na den anderen ingegaen was, stont si tegen den coninc, daer hi op zijns rijcs stoel sadt, gecleet met coninclike cleederen, ende blinckende met gout ende costelike gesteenten, ende hi was veruaerlijc aen te sien, | |
10Ga naar margenoot+Ende doen hi zijn aensicht opgeheuen hadde, ende die verbolgentheyt zijns herten met barnenden ooghen te kennen gegeuen hadde, so viel die coninginne, ende haer verwe wert in bleecheyt verandert, ende si neychde haer metten hooft op haer dienstmaechdeken, | |
11Ende god bekeerde den geest des conincs, | |
[pagina Ff6r]
| |
in saechtmoedicheit, ende haestende ende vreesende, spranc hi van sinen stoele, ende hy onderhieltse met sinen armen, tot datsi tot haer seluen quam ende smeectese met desen woorden. | |
12Wat hebdy Hester? Ic ben v broeder, en wilt niet vreezen | |
13Ghi en sult niet steruen, Want dese wet en is niet ingeset om uwent wille, maer voor alle dander, | |
15Ende als si sweech, so nam hi die gulden roede, ende leydese op haeren hals, ende hi custese ende sprac. Waerom en spreect ghi my niet toe? | |
16Si antwoorde. Ick sach v heere, als gods engel, ende mijn herte was verscrict van vreesen uwer eeren, | |
17Want here ghi zijt alte wonderlijc, ende v aensicht is vol gracien. | |
18Ende als si sprac, viel si weder, ende was bi na doot. | |
19Ende die coninc verscricte, ende alle zijn dienaers troosteden hem Ga naar margenoot* Dit is dwtscrift des briefs des conincs Artaxerxis, welcken hi voor die Ioden tot alle den prouincien zijns rijcs seinde, dwelc ooc int Ebreeusch boec niet en staet). | |
§ Hoe den brief inhielt den welcken Artaxerxes wtsandt om die Ioden te behouden. |