De Vorsterman Bijbel
(ca. 1528-1531)–Anoniem Vorsterman Bijbel– Auteursrechtvrij2Ende Raguel Tobiam aensiende, seyde tot Annam zijn huysfrouwe, Hoe ghelijck is dese iongelinck mijnder suster sone, | |
3Ende doen hi dit geseyt hadde, sprack hi, Van waer zijt ghi ionghelinghen, onse broeders? Si seyden, Wi zijn wt den gheslachte Nephtalim, wt der gheuanckenisse Niniue, | |
4Ende Raguel seyde tot hen, Kennet ghi Tobiam mijnen broeder? Si seyden, Wi kennen hem, | |
5Ende als hi veel goets van hem sprack, soo seyde die enghel tot Raguelem, Tobias van welcken ghi vraecht, is deses vader, | |
6Ga naar margenoot+Ende Raguel liet hem neder op sinen hals, ende kustede hem met tranen, Ende weenende op sinen hals, | |
7heeft hi geseyt, Mijn sone, v si gebenedijnghe, want ghi zijt eens goeden ende alderbesten mans sone, | |
8Ende Anna zijn huysfrouwe ende Sara zijn dochter weenden. | |
9Ende na dat si ghesproken hadden, soo gheboot Raguel eenen ram te dooden, ende een maeltijt te bereyden, Ende doen hise vermaende, dat si hen ter tafelen, totter maeltijt souden setten, | |
10soo seyde Tobias, Ic en sal hier huyden niet eten, oft niet drincken, ten si dat ghi mijn begheringhe eerste beuestighet, ende dat ghi mi ghelouet te gheuen Saram v dochtere, | |
11Ga naar margenoot+Doen Raguel dat woort hadde ghehoort, verschricte hi, want hi wiste, wat dien seuen mannen was ghecomen, die tot haer waren geghaen, ende hi beghonste te vreesen, dat desen ooc messchien desgelijcs soude gebueren, Ende doen hi wanckelde, ende den begheerende geen antwoort en gaf, | |
12so seide die engel tot hem, En wilt niet vreesen hem die te geuen, want desen God vreesende behoort v dochtere tot eender huysfrouwen, Daerom en heeftse gheen ander mogen hebben. | |
13Doen seyde Raguel, Ick en twifele niet Godt en heeft mijn gebeden ende tranen in sine teghenwoordicheyt toe ghelaten, | |
14Ga naar margenoot+Ende ick gelooue, dat hi v daerom tot mi heeft doen comen, dat dese ooc haeren maechschape soude worden toegeuoecht, naer die wet Mosi, ende nv en wilt niet twifelen, dat icse v geuen sal, | |
15Ende hi greep die rechter hant zijnre dochter aen, ende leuerdese der rechter hant Tobie, segghende, God Abraham, ende God Isaac, ende God Iacob, si met v, ende hi voege v te samen, ende veruulle zijn ghebenedijnge in v, | |
16Ende nemende eenen brief, hebben si een houwelicse voorwaerde gemaect, | |
17Ende hier na hebben [kolom] si ghebrast, ende ghebenediden God, | |
18Ende Raguel riep Annam zijn huysfrouwe tot hem, ende geboot haer, dat si eeij ander slaepcamer soude bereyden, | |
19Ende leyde Saram haer dochter daer inne, Ende si weende, | |
20ende si seyde tot haer, Mijne dochter zijt starck van moet, Die HEERE des hemels geue v vruechde voor dat verdriet, dat ghi gheleden hebt. | |
§ Hoe Tobias die leuere des visschs brande, ende denghel den Duyuel bandt, ende Tobias ende Sara den HEERE aenbaden, ende tgraf wert geghrauen om hem te begrauen maer si worden leuende gheuonden. |