De Vorsterman Bijbel
(ca. 1528-1531)–Anoniem Vorsterman Bijbel– Auteursrechtvrij1Ga naar margenoot+ENde een wijf vanden huysurouwen der propheten kinderen riep tot Heliseum, ende sprac, V knecht mijn man die is gestoruen, ende ghi weet, dat hi v knecht den HEERE vreesde, Ende siet, Nv coemt dye schultheere, ende wilt my beyde mijn kinderen nemen tot eygen knechten, om hem te dienen, | |
2Heliseus sprac tot haer, Wat sal ic doen? Segt mi, wat hebdy in v huys? Si antwoorde doen, Dijn maerte en heeft niet in huys Ga naar margenoot* dan een weynich olie daer ic mede soude ghesalft worden) | |
3Hi sprac Gaet henen, ende begeert te leenen daer buyten van alle uwe gebueren ydele vaten, ende der seluer niet weynich, | |
4ende gaet in, ende sluyt de duere achter v toe, als ghy binnen zijt met uwen sonen, ende giet in alle die vaten, Ende als si vol zijn, soo suldyse wech nemen. | |
5Si ginc henen, ende sloot dye duere achter haer toe, ende acher haere sonen, die brachten haer die vaten toe, ende si ghoot in, | |
6Ende doen die vaten vol waren, so sprac si tot haeren sone, Langet mi noch een vat herwaerts, Hi sprac tot haer, Ic en heb gheen vat meer, Doen stont die olie, | |
7Ende si ginc henen, ende gaft den man gods te kennen, Hy sprac, Gaet henen, vercoopt die olie, ende betaelt uwen schultheere, Ghy ende v sonen gheneert v, ende leeft vanden ouer bliuende, | |
8Ende het geuiel op dien tijt, dat Heliseus ghinc tot Sunen, Ga naar margenoot+ aldaer was een rijck wijf, die hielt hem op, dat hi bi haer broot soude eten, Ende als hy nv dickwils daer door reysde, ghinc hi tot haer in, om broot te eten | |
9Ende si sprac tot haeren man, siet, ic mercke dat dese man Godts heylich is, die dicwils hier door reyst bi ons, | |
10Laet ons hem een cleyn berderen camerken maken, ende daer een bedde tafel, stoel, ende candelaer inne setten, op dat als hi tot ons coemt, daer wese. | |
11Ende het geuiel op eenen dach dat hi inquam ende logeerde in dat eetcamerken, ende sliep daer inne. | |
12Ende sprac tot sinen knape Giesi, Roept die Sunamitinne, Ende doen hise riep, ghinc si voor hem staen, | |
13Ende hi sprac tot Ga naar margenoot* sinen knechte) Segt haer, siet, ghy hebt ons in alle dingen [kolom] herteliken ende nersteliken dienste gedaen, wat wildi dat ick v doen sal? Hebdi eenighe sake ende wildi dat ic voor v spreke aen den coninc oft aen den velthooftman? Si sprac, Ic woone midden onder mijn volck, | |
14Hy sprac, Wat wilt si dan, dat ic haer sal doen? Ende Giesi seyde Ga naar margenoot* En vraecht dat niet, want) si en heeft geenen sone, ende haer man is out, | |
15Hi sprac, Roeptse, ende doen si gheroepen was, ghinck si, ende stont voor die duere, | |
16ende hi sprac tot haer, In desen tijt Ga naar margenoot* ende inder seluer vren, ist dat wi leuen,) so suldi eenen sone Ga naar margenoot* in uwe lichaem hebben) Ende si antwoorde, Ick bidde v en wilt niet liegen mijn Here, ghi man Gods, Ga naar margenoot+ uwer maerten, | |
17Ende dat wijf wert beurucht, ende baerde eenen sone ter seluer tijt, Ga naar margenoot* ende inder seluer vren) dat Helizeus gheseyt hadde. | |
18Ga naar margenoot+Ende doen dat kint groot is geworden, geuielt dattet wt tot sinen vader totten mayers ginc, | |
19ende sprac tot sinen vader, Mijn hooft doet my wee, mijn hooft doet my wee, Hy sprac tot sinen knape, Nemet ende brenghet hem tot zijnder moeder, | |
20ende hi nam hem, ende bracht hem tot zijnder moeder, ende si sette hem op haeren schoot, tot des middaechs toe, doen sterf hi, | |
21Ende si ghinck op, ende leyde hem op des mans Gods bedde, si sloot die duere toe ende ghinc wt, | |
22ende riep haeren man, ende sprack, Ic bidde v Seynt mi vanden knapen een, ende een ezelinne, ende ic moet reysen totten man Gods, ende weder comen, | |
23Hi sprac, Waeromme wilt ghy tot hem? Het en is doch huyden gheen nieuwe maent noch sabboth, Ende si antwoorde Ga naar margenoot* Ic sal ghaen) | |
24Ende si sadelde die ezelinne, ende sprac totten knape, Drijft voort haest v henen, ende en maect gheen merren int voort gaen, ende doet dat ic v beuele. | |
25Also reysde si henen, ende quam totten man Gods opten berch Carmelus, Ga naar margenoot+ Alsse die man Gods teghen hem sach, so sprac hi tot sinen knape Giesi, Siet die Sunamitinne is daer | |
26loopt haer te ghemoete, ende vraecht haer, oft haer ende haeren man ende sone wel ghaet, Si antwoorde, Al wel, | |
27Doen si totten man Gods opten berch quam, hielt si hem by zijn voeten. Ende Giesi ginc daer toe dat hise af soude doen ghaen, Maer die man Gods sprac, Laetse, want haer siele is bedroeft, ende die HEERE heuet mi verborgen, ende niet verthoont, | |
28Si sprac, Hebbe ic ooc eenen sone gebeden van minen Heere, en seyde ic niet, dat ghi mi niet en sout bespotten. | |
29Ende hi sprac tot Giesi, Schortet uwe lendenen, ende neemt minen staf in v hant, ende gaet henen, Ist dat v yemant ontmoet, so en gruetet hem niet, ende gruet v yemant, so en danct | |
[pagina x7v]
| |
hem niet, ende legt minen staf op des knechtkens aensichte, | |
30Die moeder vanden knechtken sprac, Soo warachtelijc als Godt leeft, ende v siele, ic en sal v niet verlaten, Doen stont hi op, ende ghinc haer na, | |
31Maer Gihesi ghinc voor hen henen, ende leyde den knechtken den staf opt aensicht, maer daer en was geen stemme noch geuoelen, Ende hi ginc wederom hem te gemoete, ende gaft hem te kennen, ende sprac Tknechtken en is niet verwect noch op gestaen. | |
32Ende doen Helizeus int huys quam, siet doen lach dat knechtken doot op zijn bedde, | |
33Ga naar margenoot+ende hi ginc in, ende sloot die duere achter Ga naar margenoot* hem toe, ende ouer tkint,) ende badt totten HERE, | |
34Ende clam op, ende leyde hem op dat kint, ende leyde sinen mont op des knechtkens mont, ende zijn oogen op des kints oogen, ende zijn handen op zijn handen, ende strecte hem also ouer hem dat des kints lichaem warm wert, | |
35Hy stont weder op, ende ginc eens int huys harwerts ende derwaerts, ende clam op, ende strecte hem ouer hem, Doen niesde dat knechtken seuenwerf, daer na dede dat knechtken zijn ooghen op, | |
36Ende hi riep Gihesi, ende sprac, Roept dese Sunamitinne, ende doen hise riep, quam si tot hem in, Hy sprac, Neemt wech uwen sone | |
37Doen quam si, ende viel tot sinen voeten, ende aenbede ter aerden, ende nam haeren sone, ende ginc wt, | |
38Ende Helizeus is wederom gekeert, ende gecomen tot Galgal Ga naar margenoot+ Ende het was groote dierte inden lande, ende der propheten kinderen woonden bi hem, Ende hi sprac tot sinen knape, Set voort eenen grooten pot, ende cooct moes voor der propheten kinderen, | |
39Doen ginc daer een opt velt, dat hi wilt cruyt soude plucken, ende vant eenen wilden Ga naar margenoot* struyc, ende hy pluctede Coloquintiden, ende volde daer af) sinen mantel. Ende doen hi wederom quam, sneet hijt inden potte tot wermoes want Ga naar margenoot* hi en kendet) niet, wat dattet was, | |
40Ende doen zijt oprechten voor die mannen om te eten, ende si vanden moes aten, riepen si, ende seyden, O man Gods, die doot is inden pot, ende si en constens niet geeten, | |
41Hi sprac, Brengt hier meel ende als zijt brochten, dede hijt inden pot ende sprac Gietet den volcke voor, dat zijt eten, doen en wasser niet met allen bitters meer inden pot. | |
42Daer quam een man van BaalSalisa, Ga naar margenoot+ ende bracht den man Gods der eerste vruchten broot, ende twintich ghersten brooden, ende nieu graen in zijn tassche, Hi sprac. Geuet den volcke, dat si eten. | |
43Sijn dienaer sprack, Hoe veel is dit, dat ic dat voor hondert mannen soude setten? Hy sprac, Gheuet den volcke, dat zijt eten, Want soo seyt die HEERE, Si sullen eten, ende daer sal ouer blijuen, | |
44Ende hi sette hen dat voor, ende si aten, ende daer bleef noch [kolom] ouer, na des HEEREN woort. | |
§ Hoe Heliseus die propheet den Malaetschen Naaman suyuerde, Ende hoe Gehesei dat ghelt ende dye cleederen van Naaman nam, ende hoe Naamans malaetsheyt hem daerom aenquam. |
|