De Vorsterman Bijbel

§ Dat .xiij. Capittel.

1

⁺ENde tgeuiel daer na, dat Absalom Dauids sone hadde een schoone suster die hiet Thamar, Ende Ammon Dauids sone, kreechse lief,

+ A

2

so dat Ammon cranck lach, om Thamars zijns susters wille, want si was een maecht, ende het dochte Ammon swaer te zijn, dat hi met haer yet oneerlijcks soude bedriuen.

3

Ammon hadde eenen vrient die hiet Ionadab een sone Simmea Dauids broeder ende die selue Ionadab, was een zeer wijs man

4

die seyde tot hem, Waerom wordy so mager ghi conincs sone, van dage te dage? Waerom en geefdijt mi niet te kennen? Doen sprac Ammon Ick heb Thamar mijns broeders Absaloms suster lief gecregen,

5

Ionab sprac, ende antwoorde hem, Legget v op v bedde, ende maect v cranc als uwe vader dan coemt, om v te besoecken so segt tot hem, Ick bidde v, laet mijn suster Thamar comen, dat si mi te eten gheue, ende make voor mi eten, dat ict aensie, ende van haerder handt ete.

6

⁺Aldus ghinc Ammon liggen, ende maecte hem cranck, Als die coninck hem nv quam besoeckon, so sprac Ammon totten coninc, Ic bidde v, laet mijn suster Thamar comen, dat si mi een suypen oft twee make, ende dat ict van haerder hant ete.

+ B

7

Doen sandt Dauid na Thamar tot haer huys, ende dede haer seggen, Gaet henen in Ammons huis ws broeders, ende maect hem een spijse,

8

Thamar ghinck in, in Ammons haers broeders huis, ende hi lach te bedde Ende si nam meel ende mengdet, ende zoodt voor zijn oogen, ende koocte hem een zuipen,

9

E si nam dat gerechte ende goot wt voor hem, Maer hi weigerde hem te eten. Ende Ammon sprac, Laetse alle van mi wt gaen. Ende als si allegader wtgelaten waren van hem,

10

Doen sprack Ammon tot Thamar, Brengt dat eten in die kamer, op dat ict van uwer hant ete, Doen nam Thamar dat zuipen dat si gemaect hadde, ende bracht tot Ammon haeren broeder in die camer,

11

⁺ende doen si dat tot hem bracht, dat hijt eten soude, doen greep hise ende sprac tot haer, coemt slaept bi mi, mijn suster,

+ C

12

Si sprack tot hem, En wilt mi niet vercrachten, mijn broeder, Want dat onbehoorlijc is in Israel, En wilt niet doen [kolom] sulcken sotheyt,

13

Want ^* ic en soude niet die schande konnen gedragen) ende ghi sout zijn, als een van die sotten, van Israel, Maer spreect lieuer metten coninc, die en sal mi v niet ontseggen

* theb. waer soude ick met mijnder scanden

14

Maer hi en wildese niet hooren, ende hi verweldichdese, ende vercrachtese, ende sliep bi haer

15

Ende Ammon wert wter maten hatende haer also dat den haet grooter was, dan die liefde oyt te voren was gheweest, Ende Ammon sprack tot haer, Maect v op ende ghaet wech,

16

Si sprack tot hem, Dit quaet is grooter dan dat ander dat ghi te voren aen mi ghedaen hebt, dat ghi mi wt stoot. Hi en gaf haerder stemmen gheen ghehoor,

17

maer hi riep sinen knecht die hem diende, ende sprac, Drijftse van mi wt, ende sluit die duere achter haer toe,

18

Ende si hadde eenen ^* rock aen die totten enkelen toe lanc was) Want sulcke rocken droegen des conincs dochteren, also lange als si maechden waren.

⁺ Ende zijn dienaer stietse wt ende sloot die duere achter haer toe,

* th. ghebarduerden rock aen

+ D

19

Ende Thamar spreyde asschen op haer hooft, ende scoerde den ^* langen) rock dien si aen hadde, ende leyden haer hant op haer hooft, ende ghinc daer henen, ende crijsscede,

* h. ghebarduerden

20

Ende haer broeder Absalom sprac tot haer, Heeft v broeder Amnon bi v geweest? Nv mijn suster, swijcht stille, Tis v broeder en neemt die sake so niet ter herten. Also bleef Thamar alleene verdwijnende in Absaloms haers broeders huys.

21

Ende doen die coninc Dauid, dat al hoorde, soo wert hi zeer bedroeft, ^* Ende hi en heeft Amnons zijns zoons gheest niet willen bedroeuen, want hi hem beminde, om dat zijn eerstgeboren sone was)

* ten is niet int hebree.

22

Ende Absalom en sprack niet met Ammon, noch quaet, noch goet, Maer Absalom hatede Amnon, om dat hi zijn suster Thamar vercracht hadde.

23

Ende tis gebuert ouer twee iaren, dat Absaloms schapen gheschoren werden tot Baal Asor, die onder Ephraim leghet, ende Absalom noode alle des conincs kinderen,

24

ende quam, totten coninc ende sprac, Siet, ws knechts scapen sullen geschoren worden, Ick bid v, dat die coninck met sinen knechten, ghae mede tot sinen knechte,

25

Die coninc sprack tot Absalom, ⁺ Neen mijn sone, En wilt niet bidden dat wi alle comen, op dat wi v niet en beswaren, Ende doen hi hem benoodichde en woude hi niet comen, Maer hi gebenedide hem

+ E

26

Absalom sprack, Ick bidde v, laet toch Ammon mijn broeder met ons comen? Ende die coninck seyde tot hem, Ten is niet van noode dat hi met v gae,

27

Doen benaudichde hem Absalom, dat hi Ammon met hem liet, ende alle des conincs kinderen?

28

^* Absalom hadde een maeltijt bereyt, als eens conincks maeltijt)

* ten is niet int hebree.

[p. s7v]

ende hi geboot sinen knapen, ende sprac, Siet daer op, als Ammon verhuecht wort vanden wijn ende ick tot v segghe, Slaet Ammon ende doodet hem, dat ghi dan niet en vreest, want ic hebt v geheeten, Sijt verstout ende frissche mannen.

29

Also deden Absaloms knapen tegen Ammon, so hen Absalom gheboden hadde. Doen stonden alle die kinderen des conincs op, ende elck sadt op sinen muyl, ende vluchte,

30

Ende doen si noch op den wech waren, so quam dat geruchte voor Dauid, dat Absalom alle des conincs kinderen hadde verslaghen, also datter niet een van hen ouer bleuen en ware.

31

Doen stont die coninc Dauid op, ende scoerde zijn cleederen, ⁺ ende viel neder opter aerden ende alle die knechten die om hem stonden schoerden die kleederen.

+ F

32

Doen antwoorde Ionadab die sone Simmea des broeders Dauids, ende sprac, Mijn Heere die coninc en dencke niet dat alle die kinderen des conincs doot geslagen zijn, maer Ammon is alleene doot, Want hi was in den hate van Absalom, van dien dage aen, doen hi zijn suster Thamar vercrachte

33

Aldus en neme mijn heere die coninc dit niet ter herten, datmen seyt, dat alle die kinderen des conincs doot zijn, maer Ammon is alleen doot.

34

Maer Absalom vluchtede. Ende die knape opter wachte, hief zijn ooghen op ende sach ende siet, een groot volc quam opten wech na malcanderen door eenen siwech, ⁺ aen der siden des berchs.

+ G

35

Doen sprac Ionadab totten coninck siet, die kinderen des conincs ^* zijn tegenwoordich) Also v knecht geseyt heeft, also ist vergaen,

* the. comen

36

Ende doen hi wt hadde gesproken, siet, doen quamen die kinderen des conincs, ende hieuen haer stemmen op, ende weenden, Die coninc ende alle zijn knechten weenden ooc met grooten gekrijssche.

37

Absalom vluchtede, ende trock tot ^* Tholomai) den sone Ammihud, den coninc te Gessur. Hierom droech Dauid rouwe ende beweende sinen sone Ammon veel dagen.

* h. Talmai

38

Maer doen Absalom vluchtede, ende te Gessur gecomen was, so was hi aldaer drie iaren.

39

Ende die coninc Dauid hielt op te veruolgen Absalom om dat hi vertroost was van Ammons doot.

§ Van Ioab ende van die vrouwe die Tecwite, ende van haerder gelijckenisse tot Dauid, Ende hoe Absalom weder tot Ierusalem geroepen wert van Iessuri, ende des conincs aensicht in drie iaren niet en hadde gesien.