De Vorsterman Bijbel

§ Dat .xxv. Ca.

1

⁺ENde Samuel starf, ende geheele Israel vergaderde hem, ende si screyden ouer hem, ende begroeuen hem in zijn huys te Ramatha

Dauid maecte hem op, ende troc af in die woestine Pharam,

+ A

2

Ende daer was een man tot Maon, ende sine besittinge tot Carmele ende die man was van groter macht, ende had drie duysent schapen, ende .m. geyten, Ende tgesciede dat hi zijn schapen scoer tot Carmele,

3

ende hy hiet Nabal ende zijn wijf Abigail, ende si was van goeden verstande zeer wijs ende schoon van aensichte, Maer die man was hart ende boosachtich in sinen doene, ende hi was van Calebs geslachte.

4

⁺Doen nv dauid inder woestinen hoorde, dat Nabal zijn schapen scoer,

+ B

5

so sant hi .x. iongelingen wt, ende sprac tot hen, Gaet op tot Carmele, Ende als ghi tot Nabal coemt, so gruet hem van minent wegen vredelic,

6

ende spreect ^* in deser manieren mijn broederen,) vrede si met v, ende met uwen huyse, ende met al dat ghi hebt

* ten is nyet int hebre

7

Ic heb gehoort dat ^* v schaepherders uwe cudden scheeren, die) met ons inder woestinen waren, dien en hebben wi niet moelic geweest ende hen en heeft niet ghefaelgeert aent ghetal also lange als si te Carmel geweest zijn,

* th ghi sceerders hebt, ende uwe herderen die.

8

Vraecht uwe ionghelingen daer na, die sullent v seggen, Ende laet dan nv uwe dienaren ghenade vinden voor uwen ooghen, want wi zijn op eenen goeden dach tot v gecomen, gheeft dan uwen knechten, ende uwen sone dauid, soo wat v hant vindet.

9

⁺Ende doen dauids iongelingen quamen ende van dauids wegen alle dese woorden met Nabal gesproken hadden, swegen si,

+ C

10

Maer Nabal antwoorde tot dauids knechten, ende sprac, Wie is dye dauid? Ende wye is die sone Isai? dye knechten worden nv vele die hen van haeren heere trecken,

11

soude ick mijn broot, water ende vleesch nemen, dat ick voor mine scheerders gheslagen hebbe, ende den luyden geuen die ic niet en kenne van waer si zijn?

12

Doen keerden hen dauids iongelinghen weder op haeren wech, ende doen si weder tot hem quamen, zoo seyden si hem alle die woorden die Nabal gesproken hadde,

13

Doen sprack dauid tot sinen mannen, Elc gorde zijn zweert om hem, ende yeghelijck bant sine zwaert aen, ende dauid gorde zijn zweert ooc om hem Ende trocken na Dauid opwaerts, bi vier hondert mannen, maer [kolom] dye twee hondert bleuen bi die gereetschap

14

Maer een der iongelingen bootschapte Abigail Nabals wijf, ende seyde, siet, Dauid heeft boden gesonden wter woestinen, om onsen heere te gebenedien, maer hi snaude hen aen,

15

ende si zijn ons seer oorboorlike luyden geweest, ende en hebben ons niet moeylic geweest, ende ons en heeft niet gebroken aent getal, also langhe als wy by hen wandelden inder woestinen, als wi opt velt waren,

16

maer si zijn ons voor mueren geweest dach ende nacht, so lange als wi die schapen bi hen gehuet hebben,

17

Dus merct nv, ende siet wat ghi doet, want daer is sekerlijc een ongheluc voor handen ouer onsen heere, ende ouer alle sine huys, Ende hi is een Belials man dien niemant wat seggen en derre,

18

Doen haeste Abigail, ende nam twee hondert brooden, ende twee flesschen wijns, ende vijf gecoocte rammen, ende vijf vaten bloemen, ende hondert stucken rosijnen, ⁺ ende twee hondert stucken vighen, ende laydet op ezelen,

+ D

19

ende sprack tot haeren iongen, Gaet voor mi henen, Siet, ic sal v achter den rugge volgende, na comen, Ende si en seyder haeren man Nabal niet af,

20

ende als si opten ezel reedt, ende af troc int doncker des berchs, Siet, doen gemoete haer Dauid ende sine mannen nederwaerts, Alsoo dat si huerluyden teghen quam.

21

Ende Dauid seyde, voorwaer ic heb te vergeefs behoet al dat dese heeft in die woestine, also datter niet gefaelgeert en heeft aen al dat hi heeft, ende hy betaelt mi goet met quaet,

22

God doe dit ende daer toe noch meer den vianden dauid, ist dat ic desen totten licht morghen ouer late, eenen die aen die want pist, wt alle dat hem toe behoort

23

Doen nv Abigail dauid sach so ginc si haestelic vanden ezel, ende viel voor dauid op haer aensicht, ende aenbadt hem ter aerden,

24

ende viel tot sinen voeten ende sprac, Och mijn heere, mine si dese misdaet, ende laet v maerte spreken voor v ooren, ende hoort uwer maerten woorden,

25

Mijn heere en sette zijn herte niet tegen desen boosen man Nabal, want hi is een sot, soo sinen name heet, ende sotheyt is bi hem, Maer ic uwe maerte en hebbe die iongelinghen mijns heeren nyet ghesien, dye ghy ghesonden hebt.

26

Maer nv mijn heere, soo waer als die HERE leeft, ende so warachtelic als uwe siele leeft, ⁺ de HERE heeft v belettet dat ghi niet en sout comen tegent bloet, ende heeft uwe hant v bewaert, ⁺ Dus moeten nv worden als Nabal uwe vianden, ende die minen heere quaet soecken,

+ E

+ ge. xxxij.d.

27

Hier om ontfanghet die ghebenediinghe, dye uwe dienstmaerte v minen hee-

[p. r7r]

re gebracht heeft, die geeft den iongelingen, die nv minen heere na volgen

28

^* neemt wech die ongherechticheit) dijnre dienstmaerten want die HERE sal minen heere een stantachtich huys maken, Want ghy voert des HEREN oorloghe, ende gheen quaet en sal aen v geuonden worden, dijn leuen lanc.

* th. vergheeft die ouertredinghe

29

⁺Ende ist dan dat gheualt, dat een mensche opstaen sal om v te veruolghen, ende dan na uwer sielen staet, so sal die siele mijns heeren in gebonden zijn, in een bondelken der leuender bi den HERE uwen God, Maer die siele uwer vianden sal geslingert worden metten slingere.

+ F

30

Als die HERE minen heere alle dat goet doen sal, dat hi v gesproken heeft ende ghebieden dat ghi een hertoge zijt ouer Israel,

31

so en salt den herte mijns heeren geen stootsel noch erghernisse zijn, dat ghy geen bloet ghestort en hebt sonder oorsake, ende v seluen ^* ghewroken) ende als die HERE minen heere wel ghedaen sal hebben, dan sult ghi uwer maerten ghedencken.

* th. geholpen

32

Doe sprac Dauid tot Abigail, gheloeft si die HERE God van Israel, die v huyden ten daghe mi te ghemoete gesonden heeft,

33

ende gebenedijt si v wtsprake, ende ghebenedijt zijt ghi, dat ghi mi huyden geweret hebt, dat ic teghent bloet niet ghecomen en ben, om mi met eyghender hant te ^* wreken)

* th. verlossen.

34

Anders soo warachtich als die HERE die God van Israel leeft, die mi verboden heeft, dat ic gheen quaet aen v en dede, en waerdi mi niet haestelijc te ghemoet ghecomen, so en waer dyen Nabal niet ouer ghebleuen tot desen lichten morghen, een die aen den wandt pisset.

35

So nam Dauid van haerder hant, al wat si ghebracht hadde, ende sprac tot haer, Trect met vreeden op in v huys, Siet ic hebbe v stemme ghehoort, ende uwen persoon ontfangen in eeren

36

⁺Maer Abigail quam tot Nabal, siet doen hadde hi een maeltijt bereit in zijn huys, als eens conincs maeltijt, ende zijn herte was vrolic, want hi was seer droncken, maer si en seyde hem niet, noch cleyn noch groot, tot aen den lichten morghen.

+ D

37

Doent morghen wert ende den wijn van Nabal verteert was, so seyde hem zijn wijf dese gesciedenisse. Doen versterf zijn herte in sinen liue, also dat hy wert als eenen steen,

38

ende ouer thien dagen sloech hem die HERE dat hi sterf.

39

Doen dat Dauid hoorde dat Nabal doot was, sprac hi Ghelooft si die HERE die mijn versmaetheyt ghewroken heeft aen dien Nabal, ende sinen knecht onthouden heeft voor dat quaet [kolom] ende die HERE heeft dat quaet dien Nabal op zijn hooft vergouden.

Ende Dauid sant henen, ende liet met Abigail spreken, dat hise tot eenen wiue soude nemen.

40

Ende doen Dauids knechten tot Abigail quamen tot Carmele, soo spraken si met haer ende seyden. Dauid heeft ons tot v gesonden, dat hi v tot eenen wiue soude nemen.

41

Si stont op ende aenbadt op haer aensichte ter aerden, ende sprac Siet hier is v maerte dat si, si een dienstmaerte den knechten mijns heren, ende haer voeten wassche.

42

Ende Abigail haestede, ende si stont op, ende reedt op eenen ezel ende vijf deernen die haer dienstiofurouwen waren, ende troc den boden Dauid na, ende wert zijn wijf.

43

Ooc nam Dauid Achinoam van Israel, ende het waren beyde zijn wiuen.

44

Maer Saul gaf Michol zijn dochter Dauids wijf Phalti den sone Lais die van Gallim was.

§ Hoe die inwoonders des bosch Siph Dauid melden, die welcke vint Saul liggen slapende, ende spaert zijnder, ende vander spiese ende croes die aen Sauls hooft stont, ende Dauid laet dat Saul weten, Saul bekent zijn scult, ende roept Dauid weder.