De Vorsterman Bijbel

§ Dat .v. Capittel.

1

⁺MAer die Philistinen namen wech darcke Gods, ende brachtense vanden steen der hulpen tot ^* Azoten)

+ A

* the. Asdod

2

Ende die Phillistinen namen die arcke Gods, ende droegense ^* inden tempel) Dagon, ende steldense neffens Dagon,

* th. int huis

3

Ende doen die van azoten des anderen morghens vroech op stonden, Siet, Dagon lach op zijn aensicht opter aerden voor die arcke des HEREN, Maer si namen den Dagon, ende setteden hem weder in zijn plaetse,

4

Als si sanderen morgens vroech op stonden, so vonden si Dagon weder op zijn aensichte ligghen opter aerden voor darcke des HEREN, Maer zijn hooft ende

[p. q4v]

[afbeelding] beyde zijn handen af gehouwen op den dorpel

5

also dat den bloc daer alleen lach, Daer om en treden die priesters Dagon, ende alle die in Dagons huys gaen, niet opten dorpel Dagon tot ^* Azoten,) tot op desen dach.

* the. Asdod.

6

⁺Die hant des HEREN wert swaer, ouer die van Azoten, ende verderfdese, ende sloech Azoten ende alle haere palen aen die heymelike plaetsen aenden aers,

+ C

7

Doen die luyden van Asoten dusdanige plagen saghen, so spraken si, En laet die arcke des Gods van Israel niet bij ons blijuen, want zijn hant is te hart ouer ons, ende onsen god Dagon

8

Ende sonden henen, ende vergaderden al die princen der Philistinen tot hen, ende seyden, Wat sullen wi metter arcken des Godts van Israel maken? Doen antwoorden die van Geth, Laet die arcke des Gods van Israel al omme dragen, Ende si droeghen die arcke des Gods van Israel rontsomme.

9

⁺Als si die selue alsoo omdroegen, so wert ⁺ die hant des HEEREN door alle steden van seer groote dootslaghen) ende sloech die luyden inder stadt, vanden cleynsten aen totten grootsten toe, ende haer eyndeldermen verrotteden,

+ D

+ th. door die hant des heren inder stadt een zere groot geruchte.

10

Doen sonden si die arcke des HEREN tot ^* Acharon) Maer doen darcke Gods tot Acharon quam, soo riepen die Acharoniten Si hebben die arcke Gods tot ons gedraghen, dat si ons souden dooden, ende onse volck

* th. Ekron.

11

Doen sonden si henen, ende verghaderden al die princen der philistinen, ende spraken, Laet gaen die arcke des Gods van Israel, ende seyntse in haer plaetse, dat si ons ende onse volc niet en [kolom] doode,

12

Want daer geschiede een vreschelike anxt des doots ^* in elcke stede,) dye alderswaerste hant des HEREN, Ende welcke luyden niet en storuen, die werden geslagen aen die heimelike plaetse van haeren aerse also dattet gecrijsch ^* van elcker stadt) clam op totten hemel

* theb. inder stadt.

* th. der stadt

§ Hoe die koeyen die arcke metten ghiften weder brachten, Ende die Bethsamiten om dat si die arcke sagen werde geplaecht, ende seynden boden tot Kariath Iarim.