De Vorsterman Bijbel
(ca. 1528-1531)–Anoniem Vorsterman Bijbel– Auteursrechtvrij1Ga naar margenoot+IN dien tijden sprac die HEERE tot mi Verhowet twee steenen tafelen gelijck die eerste waren, Ga naar margenoot+ ende coemt tot mi, opten berch, ende maect een houten Arcke, | |
2ende ic sal op die tafelen scriuen, die woorden die op die eerste waren, die ghi ghebroken hebdt, ende ghi sultse in die Arcke legghen, | |
3alsoo maecte ic een Arcke van vueren houte, ende ick hieu twee steenen tafelen, gelijc die eerste waren, ende ic ghinck opten berch hebbende die twee steenen tafelen in mijn handen. | |
[pagina l5r]
| |
4Ga naar margenoot+Doen schreef hi op die tafelen, ghelijc dat eerste ghescrift was, die thien woorden die die HEERE tot v ghesproken hadde, Ga naar margenoot+van wten viere opten berch, doen dat volc verghadert was, ende die HEERE gafse mi, | |
5Ende ick keerde mi, Ende ic ghinc vanden berge, ende ick stelde die twee steenen tafelen, in die Arcke die ic gemaect hadde, dat die aldaer zijn souden, so mi die HEERE gheboden hadde. | |
6Ende die kinderen van Israel reysden van Beroth der kinderen Iaacon tot Mosera aldaer sterf Aaron, Ga naar margenoot+ ende hi is aldaer begrauen, Ende zijn sone Eleasar wert in zijn stede priester, | |
7Van daer trocken si tot Ga naar margenoot* Gadgad, Van Ga naar margenoot* welcker plaetsen) hebben si haeren heyrleghere verset in Iatbatha, dat een landt is daer beken zijn ende wateren, | |
8In dien seluen tijden scheyde die HEERE wt dat geslachte Leui, om die Arcke des verbonts des HEREN te draghen, ende om te staen voor den HERE om hem te dienen, ende om sinen naem te louen, tot op desen dach, | |
9Daeromme en sullen die Leuiten, gheen deel, noch erue met haeren broederen hebben, Want die HEERE is haer erue, so die HEERE uwe God dat dat hen Ga naar margenoot* ghelouet) heeft. | |
10Ga naar margenoot+Ende ick stonde opten berch, gelijc te voren veertich daghen ende veertich nachten ende die HEERE verhoorde mi oock die reyse, ende hi en woude v niet verderuen, | |
11Ende hi sprack tot mi, Staet op, ende gaet henen, dat ghi voor den volcke trect, dat si daer inne comen en dat lant besitten, dat ic haeren vaderen gesworen hebbe hen te gheuen. | |
12☞ Ende nv Israel, wat eyscht die HEERE uwe God van v, Dan dat ghi den HEERE uwen God vreest, ende dat ghi in alle zijn wegen wandelt, ende hem lief hebt, ende dient den HEERE uwen God, van geheelder herten ende van geheelder zielen, | |
13ende dat ghi die geboden des HEEREN ende zijn zeden houdt, die ick v huyden gebiede, op dat v wel gae, | |
14Siet hemel ende alder hemelen hemel, ende aerde, ende al datter in is, dat is des HEEREN ws Gods, | |
15Nochtans heeft hi alleen, tot uwen vaderen hem gheuoecht, ende hi heeftse lief gehadt, ende hi heeft haer zaet wtuerkoren nae hen, dat is v, bouen alle volck, gelijct huyden blijct | |
17want die HEERE v God is een God alder Goden, Ende heere bouen alle heeren, een groot God, Machtich ende veruaerlijck, Die gheenen persoon wt en neemt, Noch gheen ghiften en neemt, | |
18Ende hi doet recht, den [kolom] weesen ende den weduwen, ende hi heeft die vremdelinghen lief, gheuende hen spijse, ende kleederen, | |
19Daeromme soo suldy oock die vremdelinghen liefhebben, Want ghi hebt ooc vremdelingen in Egypten lant geweest | |
20☞ Den HEERE uwen God suldy vreesen ende hem alleen suldy dienen, hem suldy aenhanghen, ende bi sinen naem sweeren, | |
21Hi is uwen lof, ende uwen Godt, die bi v alsulcken groote ende veruaerlijcke dinghen gedaen heeft, die welcke uwe ooghen ghesien hebben, | |
22Vwe vaderen reysden af in Egypten met tseuentich zielen, Maer nv heeft v die HEERE uwe God vermenichfuldicht gelijck als die sterren des hemels. | |
§ Een vermaninghe die wet te houden, Die wet int herte ende voor die ooghen altijt te houden, Ende die ghebenedijnge der houders der wet ende die vermaledijnghe der ouertreders. |
|