De Vorsterman Bijbel
(ca. 1528-1531)–Anoniem Vorsterman Bijbel– Auteursrechtvrij1Ga naar margenoot+HEt quam eenen dyeren tijt int lant nader voorleden, die te Abrahams tijden was, Ende Ysaac trock tot Abimelech, der Philistijnen coninc tot Gear, | |
2Doen openbaerde hem die HERE, ende sprack, en trect niet af in Egypten, maer blijft int lant dat ick v segghe, | |
3weest een vremdelinck in desen lande, ende ick sal met v zijn, ende v ghebenedien, Want v ende uwen zade sal ick alle dit lant gheuen, ende sal vaste maken minen eedt, dien ick uwen vader Abraham ghesworen heb, | |
4ende ick sal uwe zaet vermenichfuldighen, als die sterren des hemels, ende sal uwen nacomelinghen alle dit lant gheuen, ☞ Ende door uwe zaet sal alle volck ghebenedijt worden, Ga naar margenoot+ | |
5om dat Abraham mijnder stemmen ghehoorsaem is gheweest, ende heuet ghehouden minen zeden, mijn gheboden, mijn insettinghen, ende mijn wetten. | |
7ende wanneer die luyden van dier steden na zijn wijf vraechden, so sprack hi, Het is mijn suster, want hi vreesde te segghen, Het is mijn wijf, denckende, si mochten mi dooden, om Rebecca willen, want si was schoone van aensichte, | |
8Als hi daer een wijle gheweest hadde, so sach Abimelech der Philistijnen Coninck wt een venstere, ende wert ghewaer dat Ysaac boerde met sinen wijue Rebecca, | |
[pagina b4r]
| |
9Doen ontboot Abimelech Ysaac, ende seyde, Siet, het is v wijf, Hoe hebdy dan gheloghen, seggende, Sy is mijn suster? Isaac antwoorde hem, Ick sorchde, ick soude messchien moeten steruen om haeren wille, | |
10Abimelech sprac, Waeromme hebdi ons bedroghen? Het waer licht geschiet, dat yemant van den volcke hem bi uwen wiue gheleyt had, ende ghi haddet alsoo op ons een scult ghebrocht. | |
11Doen gheboot Abimelech al den volcke, ende sprac, wie dese mans wijf aentast, die sal die doot steruen. | |
12Ga naar margenoot+Ende Ysaac zaeyde in dien lande, ende vandt in dien iare hondert mael soo vele als hi ghezaeyt hadde, Want die HERE ghebenedide hem, | |
13ende hi wert een rijck man, ende hi ghinck, ende wies, tot dat hy seer groot wert, | |
14dat hi veel goets hadde aen cleyn ende groot vee, ende een groot gesin Daeromme benijden hem die Philistinen, | |
15ende verstopten alle die putten die zijns vaders knechten gegrauen hadden, ter tijt Abrahams zijns vaders, ende vuldense met aerde, | |
16Dat oock Abimelech tot hem sprac, Vertrect van ons, want ghi zijt ons te machtich gheworden. | |
17Doen troc Ysaac van daer, ende is ghegaen om te comen aen die beke van Gerare, ende te woonen aldaer, | |
18Ende als hi nv gheseten was, liet hi die fonteyn wateren grauen die si ten tijden, zijns vaders Abrahams ghegrauen hadden, die welcke die Philistinen verstopt hadden, na Abrahams doot, ende noemdense metten seluen name, daerse zijn vader mede ghenoemt hadde, | |
19Ooc groeuen Ysaacs knechten Ga naar margenoot* inden beke,) ende vonden aldaer een fonteyne leuende waters | |
20Maer die herders van Gerar hadden twist met Ysaacs herderen, ende seyden, Dat water is onse, Ga naar margenoot+ Doen hiet hy die fonteyn Ga naar margenoot* verwitinghe) om dat si hem daer verweten. | |
21Doen groeuen si een ander fonteyn daer omme hadden si ooc twist, Daeromme hiet hi dye Ga naar margenoot* viantschap) | |
22Ende si trocken van daer, ende groeuen noch eene andere fonteyn, daer en keuen si niet om, daerom hiet hise breether, ende seyde, Nv heeft ons die HERE verbeyt ende ons laten wassen inden lande, | |
23Daer na troc hy van daer te Bersabee. | |
24Ende die HEERE openbaerde hem in dier seluer nacht, ende sprack, Ick ben ws vaders Abrahams God En vreest niet, want ic ben met v, ende ick sal v ghebenedien, Ga naar margenoot+ ende v zaet vermenichfuldigen, om mijns knechts Abrahams wille, | |
25Doen maecte hi aldaer [kolom] eenen altaer, ende aenriep den naem des HEREN, ende stelde aldaer zijn tenten, ende zijn knechten groeuen aldaer een fonteyne | |
26Ende Abimelech ghinc tot hem van Gerar, ende Ahusath zijn vrient ende Phicol zijn ritmeester, | |
27Isaac sprack tot hen, waeromme coemdi hier tot mi? Ga naar margenoot+ ende ghi luyden haet mi doch, ende hebt mi van v ghedreuen? | |
28Sy seyden, Wi sien met sienden oogen, dat die HEERE met v is, daeromme seyden wi, Daer sal een verbont met eenen eedt tusscen ons ende v zijn, ende willen een verbont met v maken, | |
29dat ghi ons gheen scade en doet, ghelijck wi v niet aengetast en hebben, ende gelijc wi v niet dan alle goet gedaen en hebben, ende v met vreden lieten trecken, ende met die benedictie des HEEREN, | |
30Doen bereyde hi hen lieden een maeltijt, ende si aten, ende droncken, | |
31Ende des morghens vroech stonden si op, ende die eene swoer den anderen, Ende Isaack lietse ghaen, Ende si toghen van hem met vreden. | |
32Ga naar margenoot+Ten seluen daghe quamen Isaacs knechten, ende seyden hem vander fonteynen, die si gegrauen hadden, ende spraken tot hem. Wy hebben water gheuonden, | |
33ende hi noemdet Ga naar margenoot* oueruloedicheyt) daer af heet de stadt Bersabee, tot opten dach van heden. [afbeelding] | |
§ Hoe Iacob door zijns moeders loosheyt Esaus gebenedijnge neemt, waeromme dat Esau Iacob haette. |
|