De Vorsterman Bijbel
(ca. 1528-1531)–Anoniem Vorsterman Bijbel– Auteursrechtvrij1Ga naar margenoot+DIe HEERE besocht Saram, alsoo hie gheloeft hadde, ende dede met haer also hi geseyt hadde, | |
2Ga naar margenoot+ Ende Sara ontfinck, ende baerde Abrahamme eenen sone, in zijn oude daghen, ter tijt, dien hem God geseyt hadde, | |
3Ende Abraham hiet sinen sone die geboren was, Ysaac, dien hem Sara baerde, | |
4ende besneet hem ten achtsten dage, so hem God gheboden hadde, als hi hondert iaren out was. | |
5Abraham was hondert iaert out, ende doen wert hem zijn sone Ysaac gheboren. | |
6Ende Sara sprac, God heeft mi tot eenen ghelache ghemaect, want wie dat hooren sal, die sal mijnder belachen, | |
7noch seyde si Ga naar margenoot* Wie salt geloouen als hijt hooren sal Abraham) seggen, dat Sara kint sooget, ende heuet hem eenen sone gebaert in zijn oude dagen? | |
8Ende dat kint wies ende wert ghespeendt, Ende Abraham bereyde een groote maeltijt inden daghe doen Ysaac ghespeent wert. | |
9Ende Sara sach Agars van Egipten sone, Ga naar margenoot+ dien si Abrahamme gebaert hadde, Ga naar margenoot* spelende met Ysaac haeren sone) Ga naar margenoot+ ende sprac tot Abraham, | |
10Drijft dit ioncwijf wt met haeren sone, want dees ioncwijfs sone en sal nyet erfgenaeme wesen met minen sone Ysaac. | |
11Dat woort beuiel Abraham qualic om zijns soons wil, | |
12Maer God sprac tot hem, Ende latet v niet qualicken beuallen om des knechtkens ende ioncwijs wil, Alle dat Sara v geseit heeft, dat verhoort, Want in Ysaac sal v dat zaet ghenoemt worden, | |
13Oock sal ick des ioncwijfs sone maken tot eenen grooten volcke, om dat hi uwe zaet is. | |
14Ende aldus soo stont Abraham des morghens vroech op, ende nam broot ende een flesse met water, ende leydet op Agars scouderen ende tknechtken mede, ende lietse gaen Doen troc si wech, ende ginc in die woestine dolen bi Bersabee, | |
15Als nv dat water wt der flessen was, werp si dat knechtken onder eenen struyck, | |
16ende ghinc henen, ende ghinc sitten van verre teghen ouer, eenen boochscuet verre, Want si seyde, Ic en sal tkint niet moghen sien steruen, ende si sadt [kolom] tegen ouer, ende hief haer stemme op ende weende | |
17Maer Godt verhoorde die stemme des kindts, ende die Enghel Goodts riep vanden hemel Agar, Ga naar margenoot+ ende sprac tot haer, wat doedy Agar? en vreest niet, want God heeft verhoort de stemme des kints, daert leyt, | |
18staet op, neemt dat kint met uwen handen, want ick sal hem tot een groot volck maken. | |
19Ende God dede haer oogen op, dat si een water fonteyne sach, Doen ghinc si henen, ende vulde die flesse met water, ende ghaf den kinde te drincken, | |
20Ga naar margenoot* ende si woonde met den kinde) ende twies, ende woonde inder woestynen, ende werdt een ionghe schutter, | |
21ende woonde inder woeystine Pharan, Ga naar margenoot+ ende zijn moeder nam hem een wijf wt Egipten lant. | |
22Ter seluer tijt sprac Abimelech ende Phicol zijns heyrs hooftman, met Abraham, ende sprac, God is met v in alle wat ghi doet | |
23Daerom sweert mi by Godt, dat ghy my, noch minen kinderen, noch minen neuen, niet letten en sult, maer die barmherticheyt die ic v bewesen heb, aen mi oock bewijst, ende aenden lande, daer ghi een incomelinc in zijt, | |
24Doen seyde Abraham, ic salt sweren. | |
25Ga naar margenoot+Ende Abraham strafte Abimelech, om des waterputs wille, die Abimelechs knechten met gewelt ghenomen hadden, | |
26Doen antwoorde Abimelech, Ick en hebs niet gheweten, wie dat ghedaen heeft, oock en hebdijt mi niet geseyt, daer toe en heb ict nyet ghehoordt, dan huyden. | |
27Doen nam Abraham scapen ende runderen, ende ghafse Abimelech, ende maecten beyde een verbont met malcanderen, | |
28ende Abraham stelde daer seuen ionghe oyen bysondert, | |
29Doen seyde Abimelech tot Abraham Wat willen dese seuen oyen die ghi daer bisondert gestelt hebt? | |
30Hi antwoorde, seuen lammeren suldy van mijnder hant nemen, dat si mi tot een ghetuychnis zijn, dat ic desen put geghrauen hebbe, | |
32ende alsoo maecten si tverbont tot Bersabee, om den put des eedts. | |
33Doen stont Abimelech op, ende Phicol zijns heyrs hooftman, ende trocken weder inder Philistinen lant, Maer Abraham plantede boomen tot Barsabee, ende aenriep aldaer den naem des HEEREN, des eewighen Gods, | |
34ende was een incomelinc inder Philistinen landt, eenen langhen tijt. | |
§ Hoe Abraham sinen sone te offeren, gehoorsaem was ende wederomme die belofte ontfinck. |
|