Vormen. Jaargang 4

[p. 191]

De dingen verlaten ons

De dingen verlaten ons
zij zijn ons kwaad gezind;

hun stille ziel is heen
en zoo berooid is geen
als hun vriendin
in wie zij hun begin
in haren toovermond
eens vonden en hun zin;

al wat uw hand nog vindt
is leeg en ijdel als de wind,
uw woorden kloppen dof
aan ieder ding.