Voorloopige lijst der Nederlandsche monumenten van geschiedenis en kunst. Deel X. De provincie Noord-Brabant

[p. 245]

Maashees.

a. Een in 1861 ontdekt, uitgestrekt Gallo-Germaansch urnenveld onder Maashees, waaruit zich eenig vaatwerk (met eenige elders gevonden Romeinsche scherven) in het museum van het Provinciaal Genootschap te 's Hertogenbosch bevinden, is door ontginning grootendeels verloren gegaan. Een klein urnenveld is gevonden op het z.g. kerkhof bij Overloon.

Holthees.

e. De kapel van o.l. vrouw is een baksteenen gebouw (XV?), halfzeshoekig gesloten, met spitsboogvensters. Het gestucadoorde tongewelf is nieuw. De kapel bezit:

Houten communiebank (midden-XVIII).

Houten beelden (XVIIIa): H. Joachim en H. Anna.

Maashees.

e. De r.k. kerk (H. Antonius abt), gebouwd in 1819 ter vervanging van een kapel (1520), bezit:

Drie houten beelden (XVIII B): H. Carolus Borromeus, H. Anna en H. Aloysius.

Zilveren monstrans (XVIII A) met verguldsel; twee zilveren ampullen (deksels nieuw) en zilveren schenkblaadje (XVIIId).

Tinnen schenkblaadje (XVIIId).

Zilveren kroon (XVIII A) van een Moeder-Godsbeeld.

Koperen lavabo (XVI).

Schilderij: Ecce Homo (XVIId, doek).

Klok, in 1546 door Albert Hachman te Kleef gegoten.

h. Een uit deze plaats afkomstig reliekschrijn van verguld koper met ‘émail champlevé’ van Limoges en voorstelling: marteldood van H. Thomas van Kantelberg, is nu in het Aartsbisschoppelijk museum te Utrecht.

[p. 246]

Overloon.

De r.k. kerk (H. Theobald), gebouwd in 1911, bezit:

Achtzijdige doopvont (XVd) van zandsteen op een niet volkomen bijpassenden voet van andere steen.

Houten beeld (XVIII A): H. Carolus Borromeus.

Zilverwerk: monstrans (XVIII A) met vergulden stralenkrans; ciborie (XVIIa) van binnen verguld en versierd met gegraveerd ornament; Miskelk (XVIIId).

Wierookvat (XVIII B).

Kazuifel en twee dalmatieken (XVIII) van zijde-damast; koorkap (XVIII) van zijde-damast, vermoedelijk naar een oud patroon (XVI) gecopieerd.

Drie klokken, o.s. in 1644 door Conradt Janssen te Venlo, in 1752 door Alexius en Petrus Petit en in 1822 door Petit en Fritsen gegoten.