Voorloopige lijst der Nederlandsche monumenten van geschiedenis en kunst. Deel IV. De provincie Gelderland

Hummeloo en Keppel

Dremt.

De ned. herv. kerk (H. Georgius) is een in 1868 in neogothischen stijl vernieuwd en uit- en inwendig gepleisterd gebouw, bestaande uit drie even hooge beuken en eenen tufsteenen toren (XII B) met den oorspronkelijken ingang, en met een (modernen) steen betreffende de spits (1650) en haar herstelling (1863). In den zuidmuur van den toren een steen met krijgsmansfiguur en een kopje, beide in 1863 opgehakt en verminkt. Inwendig: steen met opschrift aangaande de stichting (volgens overlevering door Karel den Groote), en de verbouwing (1868). In den toren overblijfselen van een baksteenen kruisgewelf zonder ribben. De kerk bezit:

Orgel (XVII, vernieuwd 1857).

Priesterzerk (1548), zerken (XVII).

Twee zilveren bekers (1633 en 1774), en een dito schotel (1724).

Twee klokken, eene in 1637 gegoten door M.F.S. (imon), en een in 1646 door Henrik ter Horst.

Uurwerk (1700, door J. Sprakel).

Huis Ulenpas, gepleisterd gebouw (XVIII).

[p. 116]

Hummeloo.

De ned. herv. kerk, blijkens steen in 1838 gesticht, bezit:

Twee zilveren bekers (1669 en XVII).

Twee klokken, in 1838 gegoten door Petit en Gebr. Edelbrock.

Kasteel Enghuysen (1835). Rechthoekig gebouw in Italiaanschen villa-stijl.

Tegenover de ned. herv. kerk aan een gevel een steen met den waterstand van 1814.

Hoog-Keppel.

De ned. herv. kerk (H.H. Petrus en Paulus, voor het eerst genoemd in 1310) is een baksteenen gebouw, bestaande uit een thans eenbeukig schip (XIV), welks wanden echter sporen van dichtmetseling der intercolumniën vertoonen; een 5/8-gesloten choor (XV); en eenen toren (XII a, spits XVII), nagenoeg geheel van tufsteen. Gepleisterde zoldering over het schip. De toren heeft eenen westingang (XII B) en inwendig een koepelgewelf. De kerk bezit:

Eiken preekstoel met koperen lezenaar en dito zandlooperhouder (alles XVII B).

Orgel (XVIII, hersteld 1890).

Priesterzerk (XVI A, gebroken), zerken (1523 en XVI).

Laag-Keppel.

De moderne ned. herv. kerk, die eene in 1394 gestichte kerk (H. Laurentius) vervangt, bezit een zilveren beker (1773), en een klok, gegoten door Petit en Fritsen.

Het kasteel Keppel, na verwoesting (1582) van het vorige slot gebouwd (ook blijkens de gevelsteenen) van 1593-1615

[p. 117]

door Willem van Bommel, in 1750 vergroot met een zuidelijken vleugel (op den ouden onderbouw), in 1850 met een oostelijken vleugel uitgebreid, heeft aan de voorzijde een uitspringende middenpartij met een geveltop, waaraan zandsteenen lijsten, pilasters, vleugelstukken en fronton, alsmede ankers (1615). Ten N. hiervan een vleugel (XVI a) met een uitgekraagd torentje op den noordwesthoek, een achtkant torentje op den noordoosthoek, en een traptoren op den zuidwesthoek aan het binnenplein. Ten Z. der middenpartij een groote vierkante toren (XV). Inwendig: tongewelf met breede gordelbogen in den onderbouw van het oudste deel, elders kruisgewelven. In de vestibule: een stucplafond en een eiken trapleuning (XVIII d), een XVIII d gestuct en geschilderd ribloos kruisgewelf in de torenkamer, gobelins en een schoorsteen (XVIII a) in de slaapkamer. In den noordelijken vleugel een groote zaal met gesneden eiken schouw (XVIII). Familieportretten en schilderijen (XVII en XVIII).

Naast het huis B 12 een pomp met schildhoudenden leeuw (XVII).