Jan Eijkelboom
Schilderij, Duits, 19de eeuw
In 1979 debuteerde Jan Eijkelboom met de bundel Wat blijft komt nooit terug, een bundel die in korte tijd drie maal herdrukt werd, en waarmee hij zich in al even korte tijd groot gezag verwierf in de nederlandse literaire wereld. Zijn tweede bundel, De gouden man, verscheen in 1982.
In Wat blijft komt nooit terug is een gedicht opgenomen getiteld: Schilderij, Duits, 19de eeuw, een gedicht dat gemaakt is naar aanleiding van een schilderij, maar dat nooit als zodanig tezamen met dat schilderij is gepubliceerd. Mede naar aanleiding van een TV-uitzending waarin dat schilderij te zien was, vroegen wij Jan Eijkelboom toestemming tot het publiceren van het bedoelde gedicht, vergezeld van een afbeelding van het schilderij.
In een antwoordbrief aan de redactie verstrekte Eijkelboom nog verdere informatie omtrent de totstandkoming van het gedicht; een fragment uit die brief volgt hieronder. Op de beide volgende pagina's zijn gedicht en schilderij gereproduceerd.
Wij danken Jan Eijkelboom voor de mogelijkheid die VOOYS kreeg voor deze deze unieke publikatie. Voor wie zich hiervoor interesseert: extra afdrukken van de beide volgende pagina's op extra zwaar papier zijn tegen kostprijs verkrijgbaar bij de redactie.
‘Wat u (...) over mijn (toenmalige) werk hebt gezien was niet het oorspronkelijke schilderij, maar een kleurenaffiche voor de tentoonstelling ‘Deutsche Malerei des 19. Jahrhunderts’ die in 1971 gehouden is in de Kunsthalle te Keulen. Die tentoonstelling heb ik helaas niet gezien, maar ik zag de affiche bij een vriend, die hem op spaanplaat had geplakt. Ik kon niet achterhalen van wie het gereproduceerde schilderij was, al wist ik natuurlijk wel in welke ‘buurt’ het lag. Waar ik door gefascineerd werd, was de stilstand-in-beweging van het tafereel. Ik heb daar toen een gedicht over gemaakt en mijn vriend heeft me toen de reproductie-op-spaanplaat cadeau gedaan. (Ik heb vaker dat ik iets zie of hoor en dat ik dan
(vervolg op bladzijde 18)