Volks-liedjens, uitgegeeven door de Maatschappij tot Nut van 't Algemeen (5 delen)

Ware Vrijheid.

Wijze: Contre le Chagrin de la vie.

'k Zal toch ook eens voor vrijheid zingen:

Zij is des menschen beste goed;

Zij is het die voor alle dingen

't Hart met den reinsten wellust voedt; :/:

Zij is 't vermaak der jonge jaren;

Zij geeft ons moed en kracht tot deugd;

Ook aan den man met zilv'ren haren

Schenkt haar genot nog Hemelvreugd. :/:

[p. 60]

 

Maar is de mensch ook vrij te noemen,

 

Die deugd en orde en pligt vergeet?

 

Wie zou ooit zulk een vrijheid roemen,

 

Die alle wetten stout vertreedt? :/:

 

Daar men naar reden nooit wil hooren,

 

En maar alleen zijn driften vraagt;

 

Is er dan wel een slaaf geboren,

 

Die immer zwaarder ketens draagt? :/:

 

 

 

Of als de rijkaart bij zijn schatten

 

Angstvallig zweet, zorgt vroeg en laat,

 

Vreest dat hem ieder aan zal vatten,

 

Die slechts het oog eens op hem slaat; :/:

 

Als hij geen aalmoes waagt te geven,

 

Daar met zijn goud zijn hebzucht groeit;

 

Als hij er naauwlijks van durft leven,

 

Zeg of hem niet de rijkdom boeit? :/:

 

 

 

Hij, die om grootheid laag moet kruipen,

 

En steeds met alle winden waait,

 

Die, om voor staat of rang te kuipen,

 

Zich naar een ieder plooit en draait; :/:

 

Die nooit de waarheid vrij durft spreken,

 

Ook als het regt of onschuld geldt,

 

Zal die wel ooit de banden breken,

 

Waarin hem d'eerzucht houdt bekneld? :/:

 

 

[p. 61]

 

Neen! kan een mensch zich zelv' regeren,

 

Boeit geen vooroordeel zijn verstand,

 

Kan nooit een drift hem overheren,

 

Zelfs als verleiding strikken spant; :/:

 

Bindt hem de geldzucht nooit de handen,

 

Als hij zijn' broed'ren helpen kan;

 

Smeedt hem geen trotschheid slaafsche banden:

 

Eer dan in hem den vrijen man. :/:

 

 

 

1805.