Volks-liedjens, uitgegeeven door de Maatschappij tot Nut van 't Algemeen (5 delen)



[pagina 18]
De Zeeman. Wijze: Welk een genoegen zal 't mij geeven, enz. De zee alleen kan mij vermaaken, Ik vind aan land geen bezigheên, Dit doet mij staêg naar 't schip weêr haaken, Daar wordt verveeling nooit geleên, Daar moet men hijssen, sjouwen, En klimmen langs de touwen, Ach! wat geneugt Is 't vaaren ook geen deugd? Ik moet des nachts mijn' post bewaaken, Ik acht geen' regen, kou, noch wind, Die alles verslindt, Geen' wederstand vindt Wanneer hij begint, Door niemand bemind, Spaart vijand, noch vrind, Ontzind, ontzind, ontzind. Een ander, een ander Blijv' veilig aan den haard,
[pagina 19]
Een ander, een ander Blijv' veilig aan den haard, Toch is de zee mij waard! bis. Ben ik aan wal, ik moet verteeren, Al wat ik met mijn vaaren won, Ik kan toch spijs, noch drank ontbeeren, En, schoon ik mij behelpen kon, Ik haat het nutloos leven, 'k Heb mij ter zee begeeven, Ten dienst van 't land, Een schip moet zijn bemand, Zo dat, al kwellen mij veel rampen, Ik blijf tot vaaren even graag, En nimmermeer traag, Ik denk ook gestaêg, Dat ik dus behaag' Aan vriend en aan maag, Trotsch stormbui, en plaag, En vlaag, en vlaag, en vlaag. Een ander, een ander Blijv' veilig aan den haard, Een ander, een ander Blijv' veilig aan den haard, Mij is de wal niets waard. bis. A.F.Sz.