Volks-liedjens, uitgegeeven door de Maatschappij tot Nut van 't Algemeen (5 delen)

[p. 3]

[Vierde stukjen]

De braave Man.

Wijze: Schoon bloemgewas, enz.

Wat leeft mijn buurman Jan, vernoegd,

Te vreeden met zijn' staat.

Doet nooit wat slechts aan grooten voegt,

Hij mint de middenmaat:

De man werdt rijk voor eerlijk zweet:

En nu hij schatten heeft

Is hij 't die armen dekt en kleed,

En helpt en voedsel geeft.

Hij leefde Gode en mensch ter eer,

Zo lange mij geheugt:

En was nooit trots als meenig Heer

Schoon zonder geld en deugd;

Hij is een vijand van de pracht

Die 't lieve Vaderland

‘Tot zulk een' laagte heeft gebragt,

Tot veeler leed en schand.’

[p. 4]

 

Nooit pronkte hij met goed of geld,

 

Dong naar geen' hoogen staat;

 

Maar is ook niet ten doel gesteld

 

Aan hoofschen gunst of haat:

 

Hij eert altoos zijn overheid,

 

Betaalt haar schot en lot.

 

En, daar hij haar nooit vloekt of vleit,

 

Vreest hij alleen zijn' God.

 

 

 

't Genoegen en de vrede woont

 

Met welvaart in zijn huis:

 

Gods goedheid, die de deugd beloont,

 

Bevrijdt voor ramp en kruis,

 

Schonk hem een lieve braave vrouw

 

En kindren heusch van aart,

 

Die 't voorbeeld volgen en de trouw

 

Van oudren hen zo waard.

 

 

 

Het Vaderland beroem' zig vrij

 

Op mynen buurman Jan!

 

De deugd vormde in een effen pij

 

In hem den braaven man;

 

Volgt dan Bataven! volgt zijn spoor

 

Ontvliedt de weelde en pracht;

 

Weest deugdzaam voor u zelf en voor

 

Een dankend naageslacht!

 

 

 

M: C: V: H