Volks-liedjens, uitgegeeven door de Maatschappij tot Nut van 't Algemeen (5 delen)

[p. 30]

De verheugde Vader.

Wijze: Zonder liefde, zonder wijn.

Groote Schepper, blij te moê,

Breng ik voor den zegen,

U een vrolijk danklied toe,

'k Heb mijn wensch verkreegen;

'k Heb een lieve jonge spruit,

't Doel van mijn verlangen;

Laat ik 't kindjens teêr geluid,

Door mijn zang, vervangen.

Hoop en vrees was om ons heên,

Toen mijn' lieve gade

't Zorglijk kraambed in zou treên,

'k Bad, u, God! genade -

Sta keur bij in haaren nood,

Hoor haar onder 't kermen,

Geef haar 't wichtjen, in heur schoot,

Moederlijk te omarmen.

[p. 31]

 

 

Mijn gebed, tot u gericht,

 

Mogt aan mij gelukken,

 

'k Mag een lief en teder wicht,

 

Aan mijn boezem drukken,

 

Ik omhels mijn braave vrouw,

 

'k Roep: mijn lust, mijn leven!

 

Zie het onderpand der trouw,

 

Ons door God gegeeven!

 

 

 

'k Heb aan u, die alles weet,

 

't Wichtjen toegeheiligd,

 

't Zij door u, voor onheil, leed

 

En gevaar beveiligd;

 

Die de waereld in zal gaan,

 

Moet verleiding vreezen,

 

Wil dus, op dien smallen baan,

 

Hem ten lijdsman weezen.

 

 

 

Dan zal 't kindjen ons tot vreugd,

 

U ter eere leeven,

 

En, als 't eigendom der deugd,

 

Naar de waarheid streeven;....

 

Maar mij dunkt, het kindjen schreit,

 

Zou het mij dan hooren?

 

Zagt - 'k wil door geen vrolijkheid,

 

Hem in 't slaapen stooren.

 

 

 

M.N.