Samenstelling Chris Torfs en Stefan van den Bossche
Poëtisch bericht
Iedereen mag gedichten ter selectie sturen aan: Kunsttijdschrift Vlaanderen, Redactiesecretariaat, ‘Ter Hoogserleie’, Hondstraat 6, 8700 Tielt. Alle ingezonden gedichten moeten in machineschrift (tikmachine of printer) en in tweevoud afgeleverd worden. Neem voor ieder gedicht een ander blad en schrijf op ieder blad uw naam en volledig adres. Ingestuurde gedichten worden niet teruggezonden en over ingezonden werk wordt niet gecorrespondeerd, noch getelefoneerd. Aan de auteurs van gepubliceerde gedichten wordt achteraf een bewijsexemplaar gestuurd en een honorarium uitbetaald: vermeld daartoe bij iedere inzending uw bank- of postrekening.
Blauwblauw
Nu ze op vrieslucht leek, nu ze
in wolken dacht, nu ze meer en
meer door het blauw van blauwe
plekken zag, scheen het haar
ingehouden, lichtvoetig, alert,
blauwblauw, ze kon er haar
vinger zelf niet op, onnoemelijk
was het, onnoemelijk vertrouwd.
T. voor muur in zomer
Ik wil je wel een gedicht schrijven, T.,
waarin ik je speels in witte wolken hang,
waarin ik het cement verwerk van de
vuilwitte muur, voor dewelke je klein,
met je leven, open staat. Jij blinkt altijd
op die foto, T., nee, nooit die muur, nee,
ik roep hem elke dag neer, ik jaag hem
op, vergooi hem tot hij gegeneerd breekt.
We zien je dus dagen in onze woonkamer,
T., we denken je nog fratsend en nog steeds
heel beleefd, volgende zomer zijn we dan
terug, we zullen foto's bijhebben van zee.
Allerzielen
Nevel hangt om onze schouders
in potten naar de volle grond
voor de tak die uitgestorven is,
Een engel veegt met geloken ogen
de witte wasem van het marmer
De grafdelver heeft de haag teruggesnoeid:
de kartels van zijn zaagblad
staan als een litteken in ons gezicht.
Samenzweren
Je zou er bij kunnen huilen,
bij dat mooi en rustig ouder worden,
ofschoon ze ook beweren dat jong zijn
niet zo stug met leeftijd samenzweren moet.
Het is niet de rocking-chair,
noch de kalender of de taaie stilte
van een zelfmoordzondag. Misschien heb je
je hart te streng verdeeld in rechts
en links en boven en onder.
Misschien is het de steeds meer
om zich heen grijpende eenvoud
van de onderwerpen waarover je
met je hartverwanten immer hetzelfde zegt.
dat wenen binnenin gebeurt
waar je een dode holte dacht.
|
|
Auteursrechtelijk beschermd