Vlaanderen. Kunsttijdschrift. Jaargang 43

[p. 85]

Allerzielen I

't Is goed dit aards bestaan
met zachte aarde toe te dekken
zo sluit de kring zich weer
en heelt de scheur
die eens de eerste kreet
in bange stilte sloeg
en klinken bleef een leven lang
in dit heelal vol raadsels

Laat dit bestaan bezinken
als regen in novembergrond
totdat één vijvervlak nog blijft
en voor elkeen dezelfde spiegel houdt:

een mens te zijn, wat goed wat kwaad
wat vreugde en veel verdriet
om eigen knakbaar riet
en zeldzamer de bloemen
door tedere hand en hart
onder gebroken stolp gekweekt

Joost Vanbrussel
34 [1985], nr. 206, p. 184.