Vlaanderen. Kunsttijdschrift. Jaargang 43

[p. 16]

De dieren

De dieren die in zwijgzaamheid hun ogen
gelijk een herfstelijke hemel wenden,
terwijl wij ons bewegen, naar hun meesters;
met kreten naar elkaar, met diepe en hese
geluiden weergekaatst door 't woud, bekenden
en vijanden verkennen; duizend vogels

gelijkt het kind, Yma Sumac der bomen.
Haar oog, een kleine vis, blijft in de vijver
van 't helder aangezicht doorschijnend zweven.
Gelijk het morgenros der zon uit nevels
der zee zich opricht met een stralend steigren
rijzen haar ogen op uit sluimerdromen.

Christine D'haen
6 [1957], nr. 3, p. 152.