Vlaanderen. Kunsttijdschrift. Jaargang 31

[p. 49]

verbondsberichten

Verbondssecretaris: Mevr. Lic. J. Dominique Goos-Derveaux Frankrijklei 120, 2000 Antwerpen

Jaarvergaderingen van het C.V.K.V.

Wij nodigen nu reeds alle leden van het C.V.K.V. uit om op zaterdag 5 juni 1982 aanwezig te zijn op onze jaarlijkse Algemene Statutaire Vergadering die plaats vindt om 15 uur in het Don Bosco-Instituut, Kortrijksesteenweg 1, Sint-Denijs-Westrem (Gent). De agenda van deze vergadering omvat o.m. de verkiezing van de helft van de leden van onze Raad van Beheer en een colloquium onder het motto ‘Wat was, wat is, wat wordt “Vlaanderen”?’, een panelgesprek waarbij ook de leden hun zeg zullen hebben. Nadere informatie i.v.m. deze erg belangrijke ledenvergadering zal aan de leden via ons ledenblad ‘Tijdingen’ meegedeeld worden.

Op zaterdag 25 en zondag 26 september 1982 viert onze vereniging en ons tijdschrift ‘Vlaanderen’ in Brugge het 30-jarig bestaan.

Op zaterdag 25 september wordt o.m. de tentoonstelling met geselecteerde werken van onze Jozef Stormeprijs voor Schilderkunst geopend en worden tevens de laureaten ervan bekend gemaakt, alsook de laureaten van onze Albert de Longie-poëzieprijs.

Na een plechtige eucharistieviering waarin we onze overleden leden zullen gedenken op zondag 26 september, houden we een feestzitting met o.m. een rede van Anton van Wilderode, lid van de Raad van Beheer, over het thema ‘Ethiek en Kunst’ en een feestbanket waarop de leden die sedert onze laatste jaarvergadering in St.-Michiels-Brugge een prijs behaald hebben of die intussen 60, 70, 80... jaar geworden zijn, eventjes in de bloemen zullen gezet worden.

Het zou ons ten zeerste van dienst zijn, mochten de leden die dit jaar 60 jaar (ge)worden (zijn) ons dit NU reeds laten weten (adres: Kunstecho's van ‘Vlaanderen’, Warschaustraat 12, bus 3, 8400 Oostende) dit met het oog op het sturen van een uitnodiging tot deze feestviering en het publiceren van een hulde-artikel in onze rubriek ‘Wij huldigen / Wij gedenken’. Verdere informatie over deze feestdagen volgt via ‘Tijdingen’. Eveneens in verband met de rubriek ‘Wij huldigen / Wij gedenken’ vragen we via deze weg dat de familieleden of vrienden van leden die overleden zijn (zie rubriek ‘Verbondsberichten: Zij rusten in vrede bij de Heer’) ons een In Memoriam-artikel zouden willen bezorgen (max. 30 getypte regels) waarin het leven en het werk van de overledene kort worden gememoreerd, alsook een portretfoto van de overledene om als illustratie bij dat artikel te dienen. Bij voorbaat hartelijk dank.

De kunstenaar en de hogere waarden

Huib Dejonghe nam een indrukwekkend interview af van de baas van BRT-3, Karel Aerts (60). Het verscheen in de krant De Standaard op 30 nov. Wij drukken er hier het laatste deel van over, met Karel Aerts aan het woord:

‘Wij blijven vechten voor de verdediging van de waarden: de traditionele waarden, daar ben ik te veel historicus in merg en been voor. Bach en Mozart, dat zijn eeuwige waarden en popmuziek is misschien nog te vluchtig. Het heeft allemaal wat met het fenomeen tijd te maken. Als ik zie wat ik zoal meegemaakt heb en van mijn dochter die Japans studeert iets hoor van die oosterse opvatting: gisteren en morgen maken deel uit van vandaag. Dat tijdloze, dat is belangrijk. Dan krijgt alles een speciale dimensie.

Ik heb de laatste tijd veel over die dingen nagedacht. Vier jaar geleden was ik klinisch dood. Volledige hartstilstand. Fataal dus. Ik ben er op mirakuleuze wijze doorgekomen. Ik verheug mij elke dag over iedere sekonde dat ik leef, hoe depressief ik ook geweest ben. Het laat mij nooit mer los. Ik heb daarover gelezen, over mensen die de dood gezien hebben. Maar wat ik nergens heb gelezen, dat is dat ik daardoor ben gaan begrijpen, kristenen zoals wij zijn en hopen te blijven, wat de rooms-katolieke liturgie bedoelt wanneer zij spreekt van Requiem Aeternam en veel sterker nog: et Lux Perpetua, het Eeuwige Licht of het Lux Aeterna.

Nu wil ik dit niet zo formeel gaan zeggen, want ik ben daar niet met mezelf over in het reine. Maar ik heb dat Licht gezien, vanuit een donkere tunnel. En dat is iets onvoorstelbaar schoons. Dat moét het Lux Perpetua zijn. Ik zeg niet, ik durf niet te zeggen dat dit Licht God was. Maar ik dénk het. Die identifikatie van God met licht (zoals Kristus zegt: ik ben het Licht der Wereld), daar is veel van waar. Ik geloof dat het zien van God, het opgenomen worden in dat Licht, dat dit meteen ook absolute kennis veronderstelt. God-Licht-Kennis, dat is zo mijn eigen teologie gegroeid aan de hand van ervaring door vreugde en lijden en mensen lief te hebben. Want ik geloof in de mens en zijn mogelijkheden.

Als ik mijn medewerkers bekijk, stuk voor stuk, wat een respekt ik voor hun kennis moet hebben en voor wat zij doen. En het schoonste hierbij is mijn familie. Mijn zes kinderen. Mijn vrouw die, denk ik, mijn leven gered heeft. Door haar vasthouden, fysiek en vooral geestelijk. Die nooit heeft willen geloven dat het gedaan was, terwijl de dokters het wél geloofden en haar aanmaanden “schikkingen te treffen” zoals dat heet: het is hier gedaan. Zij is bij mij gebleven. De behandelende professoren hebben ten slotte gezegd: geef mevrouw Aerts een stoel. Zij is gebleven. Zij is met mij doorgekomen. Alleen met haar geloof. En het bidden van de vrienden. Daar geloof ik in. En ook in de hulp van de afgestorvenen die ik gekregen heb. Dat ben ik gewaar geworden, met naam en toenaam. En daarom ook, Huib, bid ik alle dagen, op de bus, in de auto. Voor mijn vrouw, mijn kinderen, de vrienden, de mensen die in de miserie zitten en voor hen die jaren geleden gestorven zijn. Kort, met moeite soms, maar ik doe het.

En daarom, als wij de hoogmis zingen met mijn kinderkoor Concinite, dan is dat bidden. Zoals Jos Lennards van de Roermondse Schola Cantorum, gespecialiseerd in Gregoriaans, mij eens zei: als ik u hoor, dat kan ik met mijn volwassenen niet, dat is zingend bidden. Muziek is een weldaad voor wie ze beoefent. Kinderen die schuw zijn, bloeien open door de muziek. Het is mijn grootste genoegen dat te zien. In Concinite nemen wij als technisch uitgangspunt het Gregoriaans: veertig, vijftig jonge mensen die klinken als één stem. Wij bereiden nu een Kerstconcert voor. Met het grote klassieke werk, maar in het tweede deel melodieuze hedendaagse popmuziek. Het is ritmisch en harmonisch moeilijk, maar het klinkt prachtig en de kinderen vinden het heerlijk.’ Huib Dejonghe: ‘Bezieling lijkt hieraan niet vreemd.’

K. Aerts: ‘Ik beschouw bezieling als mijn hoofdtaak, overal ook hier bij BRT-3. Zoals Collaer destijds. Mijn medewerkers inspireren, blijven gelukkig zijn op elk nieuw kreatief idee. Vanwege het budget wellicht minder concerten, maar meteen zoeken naar vernieuwing in het échte radiowerk vanuit de studio. Ik moet proberen de “premier de cordée” te zijn, de eerste gids, zoals bij het alpinisme in mijn vakantie. Fernand Pareau, de “guide des guides” in Chamonix, heeft mijn ziekte van op afstand meegemaakt en toen ik terugkwam trok hij met mij naar de Val d'Aosta. Wij hebben het dubbele van de tijd over de Gran Serra gedaan. Het is wonderlijk, die wereld van de stilte. Ik heb dat nodig om mijn angsten te overwinnen. Ik ben dikwijls bang in de bergen, maar tegelijker tijd poog ik bewust tegen de stroom in te gaan, al ben ik dan een pessimist. Ik ga niet verder dan de vierde graad, maar tegen een wand hangen en de stilte horen van een bergtop, dat geeft een kosmisch gevoel. Een mystieke poging om in jezelf te kijken.

Alpinisme helpt mij de angst te overwinnen. Dat doen ook de werken van Karlfried Graf Dürckheim (De Roep van de Meester - De Kultuur van de Stilte - Mediteren) die ik via de KRO-televisie leerde kennen en met wie ik in kontakt kwam. Met “The Song of Innocence” van André Laporte die de muziek schreef bij William Blake's gedichten en die wij met Concinite hernemen, zou ik een boodschap willen meegeven tot de jeugd. Over optimisme en van met zingen vreugde scheppen. Zestien jaar ervaring heb ik nu met dat koor. Als dirigent vooral pedagoog zijn. Met Dürckheim, een beetje als psycho-terapie de dingen mee beoefenen. Zoals het ademenen bij het zingen. Adem, de levensadem, geeft stem en zelfvertrouwen.

En naast dat alles, de vriendschap. Want vriendschap moet men kultiveren. Ik heb het tijdens mijn ziekte ondervonden. Ook van de grootste muzikale namen uit de gehele wereld waar ik brieven van heb - Bernstein, Britten, Böhm, Berganza tot Peter Pears die zo vaak thuis is geweest - die ik allemaal in een boek zou kunnen bundelen. Als voorzitter van de muziekafdeling van de Europese Radio Unie bereik ik veel mensen en werken wij nu voor de jeugd de wereld rond. Evengoed in Amerika tot voor het eerst ook de Sovjetunie. Het is de wereld waarin ik mag leven en het vervult mij met grote dankbaarheid. Zelfs om het leed dat ik heb geleden.’

Kunstenaarsbelangen

⚫	In vorig nummer werd aan het Vlaams-Hollands boekenkartel een totaal verkeerde betekenis gegeven. Dit kartel wilde verbieden boeken te verkopen beneden een bepaalde minimumprijs. Een corrector wijzigde

[p. 50]

	te goeder trouw de eerste regels van onze tekst, omdat zijn gezond verstand en zijn sociale zin hem zegden dat het nonsens is een boekhandelaar te verbieden beneden een bepaalde prijs te verkopen... Intussen heeft de Nederlandse Kamer een motie aanvaard ten gunste van de prijsbinding en vroeg de Regering zo snel mogelijk een alternatieve verbodsreglementering in te voeren voor Nederland. Dat is nog niet gebeurd. Bij ons is het vonnis in het proces van de uitgevers tegen de FNAC, die beneden de corporatieve prijs verkoopt, uitgesteld tot nader onderzoek van de EEG-bepalingen, dezelfde waarop men zich in Vlaanderen beroept tegen de Walen i.v.m. openbare werken.
⚫	De jaarlijkse Statutaire vergadering van de Sabam-vennoten wordt op zondag 16 mei te 14 u gehouden in Hotel Metropole (de Brouckèreplein, Brussel). We zetten alle CVKV-leden, die Sabam-vennoot zijn, aan op die belangrijke vergadering, waar hun kunstenaarsbelangen worden behandeld aanwezig te zijn. Ook wordt er tot verkiezingen overgegaan. Zijn uittredend en opnieuw kandidaat voor de vernieuwing van hun mandaat van beheerder de hh. Ernest van der Eyken en Fred Germonprez, beiden leden van het CVKV, die reeds zeer veel presteerden ten voordele van kunstenaars van alle kunstdisciplines.
⚫	Een provincie heeft op haar budget de post ‘overdracht aan derden’ nl. subsidiëring door de provincie van een aantal belangrijke instellingen en verenigingen. Voor een provincie als Antwerpen laten de laatste beperkingen die door staat en gewest worden opgelegd hiervoor maar 154 miljoen over. Maar staat en gewest hebben de dingen zo geregeld dat er van die 154 miljoen reeds 116 miljoen vastliggen door wettelijke of kwasi wettelijke verplichtingen. Het grootste deel hiervan is het gevolg van het theaterdecreet en het bibliotheekdecreet. Het theaterdecreet verplicht de provincies de beroepstheaters (de facto 90% vrijzinnig) rijkelijk te steunen. Het bibliotheekdecreet verplicht de provincies de vrije (zeg maar christelijke) bibliotheken, die goedkoop en gewetensvol werkten, te vervangen door peperdure bibliotheken op basis van het verpolitiekte cultuurpact, dat de christelijke gemeenschap reduceert tot de CVP-kiezers. Daarvoor moet er met prioriteit geld gespendeerd worden! Wat blijft er dan nog over voor andere culturele en artistieke doeleinden? Thans meldt de Gewestregering dat de uitvoeringskosten van het Bibliotheekdecreet opgeschort worden. (Enkel wat voor 1981 voorzien was, zal worden uitbetaald). Dit geeft weer wat hoop voor de kunst- en cultuurwereld.
⚫	Het nieuwe decreet over de amateuristische kunstbeoefening trad in actie doordat op 12 oktober jl. eindelijk de reeds lang verwachte uitvoeringsbesluiten ondertekend werden. Door dit decreet wil men de amateuristische kunstbeoefening steunen en stimuleren door de betrokken organisaties enerzijds meer armslag te laten en anderzijds ernstiger te subsidiëren dan het vroeger het geval was. Dit alles veronderstelt natuurlijk nieuwe normen, nieuwe bepalingen. Vandaar de vraag aan alle amateuristische groeperingen (koren, muziekgezelschappen, toneelkringen, kunstkringen e.a.) om voortaan elk jaar het bewijs te leveren van minimum drie activiteiten en de praktische gegevens op punt te stellen door middel van geijkte formulieren. Alhoewel de kringen administratief iets meer moeten presteren hoopt men hierdoor een doeltreffender en ruimer ‘service’ aan de leden te kunnen aanbieden. Een uitbreiding van de plaatselijke administratie is onvermijdelijk bij alle staatsinterventies... Het is in feite onzin de subsidiëring van de amateuristische kunstactiviteiten door het centraal bestuur te laten gebeuren. Enkel de lokale besturen zijn in staat met kennis van zaken te oordelen. Centrale administraties subsidiëren zonder voldoende controle-mogelijkheid aan de basis. Bovendien kost de subsidiëring door een centrale administratie meestal veel meer dan als ze lokaal gebeurt. Sommige centrale administraties hebben de naam tot twee maal meer te kosten dan wat ze aan subsidies geven (hun enige taak!).
⚫	De BRT zou er aan denken besparingen op BRT-3-uitzendingen en op het TV-programma ‘Lied van mijn land’ door te voeren. Het laatste zou wegvallen. Bijgevolg zullen de Vlaamse toondichters en uitvoerders van ernstige muziek het slachtoffer worden van de crisis. Daar waar het soort ‘muziek’, dat weldra door tientallen vrije radio's 24 u aan een stuk over het land uitgegoten zal worden, onverminderd ook door de BRT zal blijven gekoesterd worden (al dan niet gekruid met dom en ergerlijk commentaar). Het spreekt vanzelf dat het C.V. Kunstenaarsverbond zich aansluit bij het protest van de Vlaamse Volksbeweging tegen het wegvallen van ‘Lied van mijn Land’. Bovendien mag men zich de vraag stellen waarop men wacht om auteursrechten te eisen van de vrije radio's? Is het om de fictie te handhaven dat er geen vrije radio's zouden bestaan, vermits ze niet toegelaten zijn? Men vergeet dat het niet-betalen van auteursrechten diefstal is, ook als het gaat om instellingen zonder rechtspersoonlijkheid. Bij het ter perse gaan van dit nummer werd gemeld dat de vrije radio's vanaf hun erkenning auteursrechten moeten betalen. Dit geeft geen uitsluitsel voor de tijd die de erkenning voorafgaat.
⚫	Een Vlaams parlementslid stelde volgende vraag aan onze Vl. Cultuurminister: ‘Kees Fens heeft geen Noordnederlandse laureaat, bij welke Vlaamse literatuurprijs ook, kunnen ontdekken (een G. Bomans ware daar b.v. zeker voor in aanmerking gekomen). De reglementen van sommige Noordnederlandse prijzen zijn kennelijk ruimer. De Constantijn Huygenprijs, de prozaprijs van de stad Amsterdam, de Jan Campertprijs en de Poëzieprijs van de gemeente Den Haag gingen reeds naar Vlamingen. Heeft Vlaanderen op dat gebied niet iets goed te maken?’ Het voorlopig antwoord van de minister luidt: ‘Ik kan geacht lid mededelen dat ik deze aangelegenheid samen met de administratie en met het oog op een passende oplossing, ernstig onderzoek. Ten gepaste tijde zal ik het geacht lid verdere inlichtingen verschaffen.’ Wij zouden onze minister willen adviseren volgende bedenkingen te overwegen: 1) Zijn deze Hollandse prijzen echt officiële prijzen of enkel prijzen van privé-stichtingen? Vooral in Holland schrijven deze laatste graag prijzen uit, die bijv. een gemeente betaalt en die dus de naam van de gemeente krijgen. Er zijn ettelijke Vlaamse verenigingen die Hollanders toelaten en zelfs bekroonden in hun literaire wedstrijden (al dan niet met prijzen van een officiële figuur of instelling). 2) Welke dezer Vlaamse laureaten publiceerden bij een Hollandse uitgever of uitgeefster (al dan niet gevestigd in Vlaanderen)? Dan is hun bekroning gebeurd ten bate van de Hollandse commercie. Wij mogen niet naïef zijn: de bekroning van een auteur ‘siert’ in de eerste plaats de uitgever. 3) Was er niet ‘toevallig’ een ideologisch en/of politieke overeenstemming tussen de auteur en de grote meerderheid van de bekronende juryleden? Was in bepaalde gevallen de laureaat niet een gereputeerd ‘nestbevuiler’, die zich in Nederland stevige sympathieën veroverde door zijn laatdunkende en denigrerende stellingnamen tegenover Vlaanderen, zijn cultuur, zijn literatuur?... Dergelijke dingen spelen (soms ongewild) dikwijls een grote rol bij bekroningen.
⚫	‘The ABC of copyright’, verscheen met de wetgevingen over auteursrechten in verschillende landen, een historisch overzicht en hoofdstukken over de internationale aspecten van de bescherming van auteursrechten, copyright in ontwikkelingslanden e.a. Engelse en Franse versie, 73 blz., 20 Franse fr., Unesco Parijs.
⚫	Het tijdschrift Belgisch Creatief Ambacht (Red. Johan Valcke, Dienst Creatief Ambacht, Ec. en Soc. Inst. v. Middenstand, Congresstr. 33, 1000 Brussel; abon. 250 fr., pc. 000-0383764-32) verschijnt voortaan in een keuriger presentatie, die beantwoordt aan de kwaliteit van de inhoud. Uit het januari-nummer vermelden we het artikel over ‘World Crafts Council’. Het is de internat. vereniging voor kunstambachten, gesticht in de USA in 1964, thans geleid door de Australische Maria Gazzard; in Vlaanderen door Pieter De Bruyne (v.), Veerle Dupont (o.v.) en Dirk Pruoost (sec.). Volgend wereldcongres van 8 tot 13-8-82 in Nairobi, Kenia. Belangrijke organisatie voor het leggen van internationale contacten, maar ook wegens de initiatieven die op nationaal plan worden genomen.
⚫	Amarant vzw, Centrum voor Artistieke Confrontatie, is een door Ned. Cultuur erkende dienst voor vormings- en ontwikkelingswerk. Voorheen werd hij ‘Scheppende Handen’ geheten en is gevestigd: Eedverbondkaai 267, 9000 Gent, t.n.v. Daan Rau. ‘Amarant’ is ook de titel van het driemaandelijks tds. (zelfde adres; 100 fr. Br. 001.0289768.08 Amarant). De vzw. richt ook tentoonstellingen in, colloquia enz. Het laatste initiatief was de bijeenkomst van beeldende kunstenaars in Higro - Gent over het verkopen van kunstwerken (op 6-3, m.m.v. Richard Foncke, Wim Nimmegeers, D. Rau, J. Valcke, I. van Mullem, Hector Waterschoot e.a.).
⚫	‘Als kunstenaars het woord krijgen’ is een reeks video-programma's van individuele kunstenaars, bestemd als didactisch materiaal (max. 30 minuten). Momenteel zijn er vijf: Magie Dheere, Jan Dries, Tony Geboers, Pol Mara en Wim van Pelt. Men kan ze ontlenen in de Cult. Centra waar de organisatie ‘Kunst in huis’ exposeert: Dilbeek, Hasselt, Knokke-Heist, Turnhout en Waregem (kosteloos). Ten minste 4 van de 5 uitverkoren kunstenaars behoren tot de provincie Antwerpen. Dergelijke toestanden wilden we voorkomen voor wat de organisatie ‘Kunst in Huis’ betreft. Daarom eisten we van het begin af, dat de selecties niet centraal, maar in de diverse culturele centra zouden gebeuren, met voorrang voor de kunstenaars van de regio.

[p. 51]

⚫	‘Poëzie in het voortgezet onderwijs’ werd door Inspecteur-Generaal Dambre behandeld op een Poëzie-colloquium. Hij was weinig enthousiast. Voor hem is poëzie in het secundair onderwijs van vandaag een ‘doffe ellende’ en is ze ‘niet geliefd. Uit een onderzoek van de afdeling bijzondere metodiek Nederlands (RUG) zou blijken dat slechts een derde van de Vlaamse leerlingen tussen 16 en 18 jaar buiten het klaslokaal poëzie leest. Minder dan een vijfde zou gebeurlijk een vers schrijven. De oorzaken van deze kleine interesse zijn volgens Dambre veelvoudig. Enerzijds streeft men in het onderwijs naar praktisch taalgebruik, en dat vindt zijn weerslag in de inhoud van de leerboeken. Anderzijds heeft de democratizering van het onderwijs vele duizenden leerlingen naar het secundair onderwijs gedreven, die een ander cultuurpatroon hebben dan de leerlingen in dat onderwijs 20 tot 25 jaar geleden. Dat er heel wat schort aan de lerarenopleiding weet ik ook, zei hij, maar het belangrijkste blijft het geloof dat leraars in de poëzie moeten hebben. En aan dat geloof durf ik soms twijfelen. Men kan aansluitend hierbij eraan herinneren dat er van de vroeger opgelegde dichtoefeningen thans in ons onderwijs meestal geen sprake meer is. Wie beweerde dat door sommige dichters nu soms vrije verzen gepubliceerd worden, niet uit keus maar omdat zij gewoon niet meer over de nodige taalvaardigheid beschikken om gebonden poëzie te schrijven? Wie kan ons over dit probleem inlichten?
⚫	De BRT wenste de dure zesdelige TV-serie ‘Willem van Oranje’ mee te financieren met de Hollandse AVRO-zuil. Maar toen bleek de BRT geen geld genoeg daarvoor beschikbaar te hebben en AVRO moest het project laten vallen. Toen wilde de Hollandse zuil TROS het project alleen verwezenlijken. Toen had de BRT plots toch geld om de AVRO te helpen en besloot dus mee te doen. Eenmaal raden: tot welke ideologische richting behoort de AVRO? Reeds nu kan men voorspellen waarop de accenten in deze film zullen gelegd worden en wat wordt verzwegen, i.v.m. een figuur, die alle dure eden heeft gebroken om een vorstenhuis te stichten, dat eeuwen lang een centrum van Franse cultuurspreiding bleef.
⚫	Teater Poëzien (dir. Mieke Felix) bracht op 20-3 zijn 150e voorstelling dit seizoen, met het programma ‘Prévert’, in het Sancta Maria-Instit. te Aarschot. Het bereikt een gemiddelde elk seizoen van 200 voorstellingen en 200 toeschouwers per voorstell. Toch krijgt het zelfs niet de subsidie van D-gezelschap, waarvoor maar 75 voorstell./seiz. vereist zijn! De subsidiëring ligt in handen van de Dienst voor Letteren en Dramat. Kunst.
⚫	De schrijververeniging Scriptores Christiani koos als nieuwe voorzitter Prof. Dr. Clem Neutjens (Brasschaat) en als secretaris-generaal de dichter Hervé Casier (Vlissegem - De Haan-a.-z.).
⚫	Over Nederland en de Vlaamse literatuur werd in deze rubriek herhaaldelijk geschimpt. Met des te meer genoegen begroeten we de hulde gebracht door de regering aan enkele Nederlanders die positief de Vlaamse letteren steunden. Hen werden door onze ambassadeur Baekelandt verscheidene onderscheidingen uitgereikt. Het zijn Hendrik Kompen, sekretaris van de Conferentie der Nederlandse Letteren; Carel Swinkels, letterkundige, die talrijke bijdragen over Vlaanderen publiceerde (in het ‘Literair Café’ Den Bosch); Geert Lubberhuizen van een Ned. uitgeverij; Mevrouw Molenburg een Neerlandica; Frits Niessen, adjunkt-hoofdredakteur van Ons Erfdeel.
⚫	In verband met de erkenning van vrije radio's werd een degelijk voorstel van decreet ingediend door Miet Smet c.s. Daarin wordt o.m. gestipuleerd dat ‘de lokale radio moet openstaan voor de actieve medewerking van luisteraars en inzonderheid van de sociaal-culturele vereni nigingen’. Er wordt echter geen melding gemaakt: 1. Van een verplichting beroep te doen op kunstenaars uit eigen gewest, althans voor een zeker percentage van het programma. - 2. Van een verplichting de auteursrechten te eerbiedigen. - 3. Van een verplichting althans een

Modern mecenaat

Wie op een efficiënte manier kunstenaars wil helpen, kan dit het best doen door erelid te worden van het C.V.K.V. Stort uw gift van minimaal 1.000 fr. op bankrekening nr. 712-0103664-54 t.n.v. C.V.K.V. - 8800 Roeselare. Als blijk van onze waardering sturen we u een litho van Willy Vanparijs (^o 1953, woont in Houthalen-Helchteren, studeerde aan de Stedelijke Academie van Genk).

Wat meer is... de opbrenst van dergelijke giften houden wij integraal beschikbaar voor kunstenaars in een noodsituatie die op ons een beroep doen.

	minimum aan cultureel peil te eerbiedigen. Anderzijds wordt door dit voorstel van decreet bepaald dat een Raad van 14 personen de lokale radio's zal moeten erkennen en controleren. Evenwel de samenstelling zal wederom op politieke basis gebeuren, wat aan de vrijzinnige minderheid een onrechtmatig overwicht verzekert. Dit is het gevolg van het cultuurpakt. Het best wordt de onrechtvaardigheid van dit pakt geïllustreerd door de subsidiëring der culturele organisaties. De liberale worden voor 33% gesubsidieerd, de Humanistisch-vrijzinnige voor 31%, de socialistische voor 20% en de katholieke voor 15,5% (cf. DF-Mededelingen, juni 1981).
⚫	Het Prov. Museum v. Moderne Kunst te Ieper ontving schenkingen van de Nederlander Wout Hoeboer en de Duitser Kurt Lewy. Dit is een efficiënte promotiemethode, die door Vlaamse kunstenaars (of hun erfgenamen) in binnen- en vooral buitenland te weinig gehanteerd wordt. Het PMMK zal van 24-7 tot 5-9 zijn aanwinsten exposeren in een ‘Aanwinstententoonstelling’. Het Museum krijgt een eigen nieuw gebouw in het Provinciaal Domein ‘Palingbeek’ in Ieper.
⚫	De vzw Amarant is bereid Advies aan Kunstenaars te bieden. Heel wat kunstenaars zijn onwetend omtrent hun sociaal statuut, hebben geen klaar inzicht in belastingen en BTW, zoeken wegen tot promotie van hun werk, willen meer weten omtrent verzekeringen, prijsberekeningen en zo meer. Adres: Daan Rau, Eedverbondkaai 267, Gent.

Zij rusten in vrede bij de heer

†	De essayist Dr. Louis Roppe (^o 21-2-1914 Heers), overleed in Hasselt op 25-2. Als gouverneur van Limburg was hij oprichter of animator van talrijke culturele, literaire en artistieke initiatieven. Hij schreef historische essays.
†	De letterkundige Mathea Ballings (^o 1892) overleed op 18 december te Hasselt. Zij publiceerde veel novellen, schetsen en verhalen, veelal onder pseud. ‘'t Haakstertje’.
†	Graficus Jos Meulepas (^o Duffel 21-3-1926) overleed op 17 jan. in zijn geboorteplaats. Hij was o.m. de drijvende kracht van kunstkring ‘De Pelicaen’ te Duffel.

Kunstenaarsverbond en tijdschrift ‘Vlaanderen’ bieden aan de naastbestaanden van onze afgestorven CVKV-leden hun innige deelneming.