Aen Joffre Anne Roemer Visschers
Sonnet
Soo't u, met diamant, lust op een glas te stippen:
'T is in der vlinderteelt. Het geestighe gedrocht
Siet oft het laeffenis aen sap van drujven soght
En sit soo kuin, men soud het van den roemer knippen.
Neemt ghij pinçeel oft naeld: daer worden kujl en klippen
Geschaepen, bos en bergh; en 't vochte veldt bedoght
Met groene graesen. Daar't welvaerend vee nae toght.
Dat haelt sijn aem, soo't schijnt;
en staet met gaende lippen.
Bootseert uw aerdighe'handt,
en maekt een mensch van leem;
'T haelt bij Prometheus werck. Maer wen gh'u in de veem
Der sanggodinnen vlijt; en woorden schoongeschreven,
Een redelijcke ziel, met wackren sin instort:
Soo blijckt dat ghij alt'geen, dat lijf oft leven schort,
Van bejds kunt geven; dan den dichten 't eeuwigh leven.
In het eerste kwatrijn wordt hier de graveerkunst van deze veelzijdige dochter van Roemer Visscher geprezen. In het tweede kwatrijn bezingt Hooft haar schilder- en borduurkunst; de terzetten hebben het over de boetseerkunst en over haar dichtkunst, zij schenkt eeuwig leven aan haar gedichten.
Anna Roemersdochter Visscher (1583-1651), Roemer.
Auteursrechtelijk beschermd